III Symfonia a-moll op. 56, nazywana Symfonią „Szkocką”, skomponowana przez Feliksa Mendelssohna.
Symfonia jest reminiscencją jego podróży do Szkocji na początku 1829 roku i już wtedy została zapoczątkowana[1], ale ukończona została dopiero w roku 1842. Nie była publikowana przez wiele lat. Symfonia została zadedykowana księżniczce Wiktorii, przyszłej królowej Zjednoczonego Królestwa. Jej prawykonanie miało miejsce 3 marca 1842 w Lipsku.
Utwór wykonywany jest przez orkiestrę w obsadzie: dwa flety, dwa oboje, dwa klarnety in A i B, flet, dwa fagoty, dwa rogi in C i A, dwa rogi in E, F i C, dwie trąbki in D, kotły i smyczki. Składa się on z czterech części:
Andante con moto – Allegro un poco agitato
Vivace non troppo
Adagio
Allegro vivacissimo – Allegro maestoso assai
Druga część nawiązuje do szkockiej muzyki ludowej.
Media
Symfonia No. 3, 1. Andante con moto – Allegro un poco agitato
Symphony No. 3 in A Minor, op. 56; 1st movement: Andante con moto – Allegro un poco agitato
Symfonia No. 3, 2. Scherzo – Vivace non troppo
Symphony No. 3 in A Minor, op. 56; 2nd movement: Scherzo: Vivace non troppo
Symfonia No. 3, 3. Adagio
Symphony No. 3 in A Minor, op. 56; 3rd movement: Adagio
Symfonia No. 3, 4. Allegro vivacissimo – Allegro maestoso assai
Symphony No. 3 in A Minor, op. 56; 4th movement: Allegro vivacissimo – Allegro maestoso assai
W przypadku problemów z odtwarzaniem zobacz instrukcję obsługi
↑Mendelssohn pisał później do Karla Klingemanna: "W sierpniu wyruszam do Szkocji z grabiami na piosenki ludowe, uchem na woń tamtejszej sielskości i z sercem dla obnażonych nóg tubylców" (The New Encyclopedia Britannica (1978) Chicago. Encyclopedia Britannica Inc.).
p
d
e
Symfonie Mendelssohna
I: c-moll, op. 11
II: B-dur, op. 52 (Hymny chwały)
III: a-moll, op. 56 (Szkocka)
IV: A-dur, op. 90 (Włoska)
V: D-dur/d-moll (Reformacyjna)
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):