Igor Kowalenko

Igor Kowalenko
Ilustracja
Igor Kowalenko, Trzcianka 2013
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1988
Nowomoskowsk

Obywatelstwo

ZSRR (1988–1911)
Ukraina (1991–2013)
Łotwa (2013–2022)
Ukraina (ponownie od 2022)

Tytuł szachowy

arcymistrz (2011)

Ranking FIDE

2674 (01.09.2023)[1]

Ranking krajowy FIDE

2[2]

FIDE Top 100

65

Multimedia w Wikimedia Commons

Igor Wiktorowicz Kowalenko, łot. Igors Kovaļenko, ros. Игорь Викторович Коваленко (ur. 29 grudnia 1988 w Nowomoskowsku) – ukraiński szachista, reprezentant Łotwy od 2013 do 2022[3], arcymistrz od 2011 roku. Od 2022 ponownie reprezentuje Ukraine.

Kariera szachowa

W 2006 r. podzielił III m. w finale mistrzostw Ukrainy juniorów do 18 lat. W 2007 r. zwyciężył (wspólnie z Dmitrijem Maksimowem) w kołowym turnieju w Dniepropietrowsku[4] oraz zajął I m. w Orle. W 2008 r. zwyciężył w dwóch turniejach, rozegranych w Ałuszcie oraz Lipiecku. Normy na tytuł arcymistrza wypełnił w latach Ałuszcie (2009 – I m.), Rostowie nad Donem (2010, memoriał Igora Bondarewskiego – I m.) oraz Moskwie (2011, turniej Moscow Open E – dz. II m. za Władimirem Biełousem, wspólnie m.in. z Siergiejem Tiwiakowem i Yu Yangyi). W 2011 r. podzielił II m. (za Dmitrijem Kokariewem, wspólnie z Denisem Chismatulinnem) w Iżewsku. W 2012 r. zdobył tytuł drużynowego mistrza Ukrainy[5], zwyciężył w Kałudze, podzielił I m. (wspólnie z Nikołajem Kabanowem i Aleksiejem Goganowem) w memoriale Lwa Poługajewskiego w Samarze oraz zajął II m. (za Antonem Szomojewem) w Iżewsku. W 2013 r. samodzielnie zwyciężył w memoriale Lwa Poługajewskiego w Samarze[6], podzielił również I m. w Woroneżu (wspólnie z Jurijem Kuzubowem i Olegiem Korniejewem) oraz Kazaniu (wspólnie z Andriejem Charłowem i Dmitrijem Kriakwinem). W 2014 r. odniósł szereg sukcesów – zwyciężył w memoriale Paula Keresa w Tallinnie (szachy szybkie)[7], otwartych turniejach w Zalakaros[8], Çeşme[9] i Lipawie[10] oraz w turnieju strefowym (eliminacji mistrzostw świata), również w Lipawie[11].

Dwukrotnie zdobył złote medale indywidualnych mistrzostw Łotwy (2013[12], 2014[13]).

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lipca 2014 r., z wynikiem 2650 punktów zajmował wówczas 2. miejsce (za Aleksiejem Szyrowem) wśród łotewskich szachistów[14].

Przypisy

  1. ↑ Top 100 Players September 2023 – Archive. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 wrzesienia 2023. [dostęp 2023-09-01].
  2. ↑ Period: September 2023. Rank Ukraine. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 września 2023. [dostęp 2023-09-01].
  3. ↑ FIDE Transfers in 2013.
  4. ↑ Мемориал А.В. Синицина 2007.
  5. ↑ OlimpBase.
  6. ↑ Igor Kovalenko dominates at the Polugaevsky Memorial.
  7. ↑ Igor Kovalenko Wins Paul Keres Memorial.
  8. ↑ Igor Kovalenko wins the 33rd Zalakaros Chess Festival.
  9. ↑ GM Igor Kovalenko with another trophy – Cesme Open 2014.
  10. ↑ GM Igor Kovalenko storms through Liepajas Rokade-2014.
  11. ↑ GM Igor Kovalenko impressive in Baltic Zonal Chess Tournament.
  12. ↑ Igor Kovalenko and Laura Rogule are 2013 Latvian champions.
  13. ↑ Igor Kovalenko and Katrina Skinke are new Latvian champions.
  14. ↑ Rating Progress Chart: Kovalenko, Igor.

Bibliografia

  • Individual Calculations: Kovalenko, Igor (ang.)
  • Title Applications (GM): Kovalenko, Igor (ang.)

Linki zewnętrzne

  • Igor Kowalenko – wybrane partie szachowe (ang.)
  • Igor Kowalenko – profil na stronie FIDE (ang.)