Jan Zaręba (duchowny)

Ten artykuł dotyczy duchownego. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Jan Zaręba

Super omnia Caritas
Przede wszystkim miłość

Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1910
Sadykierz

Data i miejsce śmierci

22 listopada 1986
Włocławek

Miejsce pochówku

katedra włocławska

Biskup diecezjalny włocławski

Okres sprawowania

1970–1986

Administrator apostolski diecezji włocławskiej

Okres sprawowania

1968–1970

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

17 czerwca 1934

Nominacja biskupia

25 czerwca 1963

Sakra biskupia

8 września 1963

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

8 września 1963

Konsekrator

Stefan Wyszyński

Współkonsekratorzy

Antoni Pawłowski
Jan Czerniak

Konsekrowani biskupi
Roman Andrzejewski	20 grudnia 1981

Współkonsekrowani biskupi
Czesław Lewandowski	1 kwietnia 1973

Jan Zaręba (ur. 25 grudnia 1910 w Sadykrzu, zm. 22 listopada 1986 we Włocławku) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, biskup pomocniczy włocławski w latach 1963–1968, administrator apostolski diecezji włocławskiej w latach 1968–1970, biskup diecezjalny włocławski w latach 1970–1986.

Życiorys

Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1929 Bydgoszczy. Studia filozoficzno-teologiczne odbył w seminarium duchownym w Gnieźnie. Na prezbitera został wyświęcony 17 czerwca 1934 w Poznaniu przez kardynała Augusta Hlonda. W 1938 rozpoczął studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, przerwane wskutek wybuchu II wojny światowej^[1]. W 1954 na Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał doktorat z teologii^[2].

Podczas okupacji prowadził konspiracyjną pracę duszpasterską. Po wojnie był kanclerzem kurii diecezjalnej w Gorzowie, duszpasterzem młodzieży, oficjałem Trybunału Metropolitalnego w Gnieźnie i kanonikiem kapituły gnieźnieńskiej.

25 czerwca 1963 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej i biskupem tytularnym Bitylius. Sakry biskupiej udzielił mu 8 września 1963 kardynał Stefan Wyszyński. Po śmierci biskupa Antoniego Pawłowskiego wybrany wikariuszem kapitularnym, 24 października 1968 mianowany jej administratorem apostolskim, zaś 20 października 1969 mianowany biskupem diecezjalnym. Rządy w diecezji objął 8 stycznia 1970. Erygował kilkanaście nowych parafii, w 1986 przeprowadził synod diecezjalny.

Uczestniczył w IV sesji soboru watykańskiego II^[3].

Pochowany został w katedrze włocławskiej.

Przypisy

↑ Nota biograficzna Jana Zaręby na stronie diecezji włocławskiej. katedrawloclawek.pl. [dostęp 2024-02-07].
↑ S. Piech. Doktorzy teologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1945–1954. „Saeculum Christianum”. T. 5 (1998) nr 1. s. 177–209.
↑ B. Bejze: Sobór Watykański II. W: Z. Pawlak (red.): Katolicyzm A–Z. Wyd. III. Łódź: 1989, s. 419. ISBN 83-850-22-03-1.

Bibliografia

PiotrP. Nitecki PiotrP., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, HenrykH. Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455 .

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Jana Zaręby na stronie diecezji włocławskiej. [dostęp 2024-02-07].
Jan Zaręba [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-30] (ang.).

Biskupi włocławscy

Biskupi diecezjalni kujawsko-pomorscy	Swidger (1133) Warner (1148) Onold (1161–1180) Stefan (1187–1198) Ogerius (1206–1212) Barta (1213–1220) Michał (1222–1252) Wolimir (1252–1275) Albierz (Wojciech) (1275–1283) Wisław (1283–1300) Gerward (1300–1323) Maciej z Gołańczy (1324–1364) Zbylut z Wąsosza (1364–1383) Teodoryk (1383) Jan Kropidło (1384–1389) Henryk VIII legnicki (1389–1398) Mikołaj Kurowski (1399–1402) Jan Kropidło (1402–1421) Jan Pella (1421–1428) Jan Szafraniec (1428–1433) Władysław Oporowski (1433–1449) Jan Gruszczyński (1450–1463) Jan Lutkowic z Brzezia (1463–1464) Jakub z Sienna (1464–1472) Zbigniew Oleśnicki (1473–1481) Andrzej Oporowski (1481–1483) Piotr z Bnina Moszyński (1484–1493) Krzesław Kurozwęcki (1494–1503) Wincenty Przerębski (1503–1513) Maciej Drzewicki (1513–1531) Jan Karnkowski (1531–1538) Łukasz Górka (1538–1542) Mikołaj Dzierzgowski (1542–1546) Andrzej Zebrzydowski (1546–1551) Jan Drohojowski (1551–1557) Jakub Uchański (1557–1565) Mikołaj Wolski (1565–1567) Stanisław Karnkowski (1567–1580) Hieronim Rozdrażewski (1581–1600) Jan Tarnowski (1600–1603) Piotr Tylicki (1603–1607) Wojciech Baranowski (1608) Maciej Pstrokoński (1608–1609) Wawrzyniec Gembicki (1610–1616) Paweł Wołucki (1616–1622) Andrzej Lipski (1622–1631) Maciej Łubieński (1631–1642) Mikołaj Wojciech Gniewosz (1642–1654) Kazimierz Florian Czartoryski (1654–1673) Jan Gembicki (1674–1675) Stanisław Sarnowski (1675–1680) Bonawentura Madaliński (1680–1691) Stanisław Kazimierz Dąmbski (1691–1700) Stanisław Szembek (1700–1705) Konstanty Felicjan Szaniawski (1705–1720) Krzysztof Antoni Szembek (1720–1739) Adam Stanisław Grabowski (1739–1741) Walenty Aleksander Czapski (1741–1751) Antoni Sebastian Dembowski (1751–1763) Antoni Kazimierz Ostrowski (1763–1776) Józef Ignacy Rybiński (1777–1806) Franciszek Skarbek-Malczewski (1815–1818)
Biskupi diecezjalni kujawsko-kaliscy	Andrzej Wołłowicz (1818–1822) Józef Szczepan Koźmian (1822–1831) Walenty Maciej Tomaszewski (1836–1850) Jan Michał Marszewski (1856–1867) Wincenty Teofil Popiel (1875–1883) Aleksander Kazimierz Bereśniewicz (1883–1902) Stanisław Zdzitowiecki (1902–1925)
Biskupi diecezjalni włocławscy	Stanisław Zdzitowiecki (1925–1927) Władysław Krynicki (1927–1928) Karol Radoński (1928–1951) Antoni Pawłowski (1951–1968) Jan Zaręba (1968–1970 adm. apost.) Jan Zaręba (1970–1986) Henryk Muszyński (1987–1992) Bronisław Dembowski (1992–2003) Wiesław Mering (2003–2021) Krzysztof Wętkowski (od 2021)
Biskupi pomocniczy	Stefan? (1347–1348) Jan (1349) Benedykt Vallati? (po 1364–przed 1380) Dominik de Firmo? (po 1373–przed 1380) Stefan ze Lwowa (1384–1416/1417) Jan Kaldeborn (1402–1411/1412) Ulryk Prunhofer (1414/1415–1417) Wacław Sporer (1417?–1421?) Godswin Comhaer? (1437) Jan Scheffchen (1438–1442) Jan (1440–1447) Jan (1444) Mikołaj Rusin (1447–1474) Aleksander Myszczyński (1514–1540) Jan Dziaduski (1540–1543) Maciej Walerian z Warszawy (1543–1547) Adam Mierchowski (1565–1574) Andrzej Blinowski (1574) Maciej Wielicki (1581–1585) Jan Rozdrażewski Nowomiejski (1587–1597) Franciszek Łącki (1597–1617) Baltazar Miaskowski (1617–1632) Krzysztof Charbicki (1634–1638) Wacław Paprocki (1639–1642) Piotr Mieszkowski (1643–1648) Mikołaj Krasicki (1649–1652) Walerian Wilczogórski (1652–1653) Stanisław Domaniewski (1654–1677) Piotr Paweł Mieszkowski (1678–1692) Andrzej Albinowski (1695–1706) Wojciech Ignacy Bardziński (1709–1723) Franciszek Antoni Kobielski (1725–1736) Aleksander Tomasz Działyński (1737–1739) Franciszek Kanigowski (1740–1759) Antoni Kazimierz Ostrowski (1758–1763 koadiutor) Jan Dembowski (1759–1788) Józef Ignacy Rybiński (1774–1777 koadiutor) Maciej Grzegorz Garnysz (1776–1781) Ludwik Stanisław Górski (1781–1799) Marcin Chyczewski (1789–1796) Feliks Łukasz Lewiński (1795–1819) Józef Marceli Dzięcielski (1819–1825) Józef Goldtmann (1838–1844) Tadeusz Łubieński (1844–1861) Karol Ludwik Pollner (1884–1887) Henryk Piotr Kossowski (1889–1903) Władysław Krynicki (1918–1927) Wojciech Owczarek (1918–1938) Michał Kozal (1939–1943) Franciszek Korszyński (1946–1962) Kazimierz Majdański (1962–1979) Jan Zaręba (1963–1968) Czesław Lewandowski (1973–1997) Roman Andrzejewski (1981–2003) Stanisław Gębicki (2000–2020)