Jean de Lorraine
Kardynał diakon | |||
Kraj działania | Francja | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 9 kwietnia 1498 | ||
Data i miejsce śmierci | 10 maja 1550 | ||
Biskup Metzu | |||
Okres sprawowania | 1498–1550 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Kreacja kardynalska | 28 maja 1518 | ||
Kościół tytularny | |||
|
Data konsekracji | nieznana | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | nieznany | ||||
|
Jean de Lorraine (ur. 9 kwietnia 1498 w Bar-le-Duc, zm. 10 maja 1550 w Neuvy-sur-Loire) – francuski kardynał.
Życiorys
Urodził się 9 kwietnia 1498 roku w Bar-le-Duc, jako syn René Lotaryńskiego i Philippe de Gueldre (jego braćmi byli m.in.: Antoni i Klaudiusz)[1]. W młodości był kanonikiem kapituły katedralnej w Liège[1]. 26 lipca 1501 roku został wybrany biskupem Metzu[2]. Jego wuj Henri de Lorraine-Vaudémont, który dotąd sprawował ten urząd, obiecał pozostać na stanowisku administratora apostolskiego do chwili, gdy Jean osiągnie wieku 20 lat[1]. Ponieważ jednak Henri zmarł w 1505 roku, przyszły kardynał został przejął funkcję administratora w tym samym roku[1]. 28 maja 1518 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Sant’Onofrio[2]. Pełnił liczne role administratorów apostolskich: Toul (1517–1524), Valence (1521–1523), Thérouanne (1522–1535), Verdun (1523–1544), Luçonu (1523–1524), Narbony (1524–1550), Reims (1532–1538), Albi (1535–1550), Lyonu (1537–1539), Agenu (1538–1550) i Nantes (1542–1550)[1][2]. W sierpniu 1537 roku był wysłannikiem Franciszka I by negocjować pokój z Karolem V[1]. W czasie rządów Henryka II pełnił funkcję ministra stanu i legata a latere w Lotaryngii[1]. Zmarł 10 maja 1550 roku w Neuvy-sur-Loire[1].
Przypisy
- p
- d
- e
Biskupi Reims |
|
---|---|
Arcybiskupi Reims |
|
- Britannica: biography/Jean-de-Lorraine-1er-cardinal-de-Lorraine