Jorcajt

Świeca jorcajtowa i kamyki na grobie żydowskim
Zobacz hasło יאָרצײַט w Wikisłowniku

Jorcajt (jid. ‏יאָרצײַט‎; hebr. ‏יום הפטירה‎ jom ha-p(e)tira[1]) – rocznica śmierci w tradycji żydowskiej, obchodzona uroczyście zgodnie z kalendarzem żydowskim[1].

W jorcajt odwiedza się groby zmarłych, odmawia kadisz, kładzie kamyczki na macewie. Do zwyczajów związanych z rocznicą śmierci należą także: post indywidualny, zapalenie świecy jorcajtowej (mającej płonąć 24 godziny), studiowanie Tory, recytacja psalmów przy grobach świątobliwych zmarłych i in.[1]

W tradycji żydowskiej jorcajt jest dniem radosnym, stąd np. w rocznice śmierci słynnych rabinów pomija się smutniejsze modlitwy[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Jan Jagielski: Rocznica śmierci. W: Polski słownik judaistyczny. Dzieje – kultura – religia – ludzie. Oprac. Zofia Borzymińska i Rafał Żebrowski. T. 2: L–Ż. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2003, s. 425, seria: Słowniki. ISBN 83-7255-175-8. [dostęp 2018-12-22].

Linki zewnętrzne

  • Cyrus Adler, Judah David Eisenstein: Jahrzeit. [w:] Jewish Encyclopedia [on-line]. 1906. [dostęp 2018-12-23]. (ang.).
  • Wilhelm Lewy: Jahrzeit. W: Jüdisches Lexikon. Ein enzyklopädisches Handbuch des jüdischen Wissens in vier Bänden. T. III: Ib–Ma. Berlin: Jüdischer Verlag, 1929, s. 128–129. [dostęp 2018-12-23]. (niem.).