Kanonierki torpedowe typu Bombe
Kraj budowy | Francja | ||
---|---|---|---|
Użytkownicy | Marine nationale | ||
Stocznia | Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée(inne języki), La Seyne-sur-Mer | ||
Wejście do służby | 1887-1890 | ||
Wycofanie | 1905-1914 | ||
Zbudowane okręty | 8 | ||
Dane taktyczno-techniczne[1][2] | |||
Wyporność | normalna: 369–430 ton | ||
Długość | 59,2 m między pionami | ||
Szerokość | 5,97 m | ||
Zanurzenie | 3,17 m | ||
Napęd | |||
Prędkość | 18–19 węzłów | ||
Załoga | 70 | ||
Uzbrojenie | 2 działa kal. 47 mm L/40 (2 x I) | ||
Opancerzenie | nadbudówka 13 mm | ||
|
Kanonierki torpedowe typu Bombe – francuskie kanonierki torpedowe z lat 80. XIX wieku. W latach 1883–1890 w stoczniach Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée(inne języki) w La Seyne-sur-Mer i Claparède w Le Petit-Quevilly zbudowano osiem okrętów tego typu. Jednostki weszły w skład Marine nationale w latach 1887–1890, a z listy floty skreślono je w latach 1905–1914 i następnie złomowano.
Projekt i budowa
Kanonierki torpedowe typu Bombe zaprojektowano jako niewielkie, jednokominowe jednostki o trzech masztach (początkowo z ożaglowaniem), z taranowymi dziobami, wystającymi rufaami i pochylonymi dośrodkowo burtami[1][2] . Kadłuby jednostek wykonano ze stali[3].
Spośród ośmiu okrętów typu Bombe sześć powstało w stoczni Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée(inne języki) (FCM), zaś dwa w stoczni Claparède[1][2] . Stępki okrętów położono w latach 1883–1884, a zwodowane zostały w latach 1885–1886[2][4].
Okręt | Stocznia | Początek budowy | Wodowanie | Wejście do służby | Los |
---|---|---|---|---|---|
„Bombe” | FCM | listopad 1883 | 16 kwietnia 1885 | październik 1887 | wycofany 1911, złomowany |
„Couleuvrine” | 1883 | 30 czerwca 1885 | 1887 | wycofany 1911, złomowany | |
„Dague” | czerwiec 1884 | czerwiec 1885 | 1888 | wycofany 1905, złomowany | |
„Dragonne” | październik 1884 | 28 sierpnia 1885 | 1888 | wycofany 1910, złomowany | |
„Flèche” | październik 1884 | 8 listopada 1885 | 1888 | wycofany 1912, złomowany | |
„Lance” | grudzień 1884 | 20 kwietnia 1886 | 1890 | wycofany 1914, złomowany | |
„Sainte-Barbe” | Claparède | 1884 | 10 października 1885 | 1890 | wycofany 1911, złomowany |
„Salve” | 1884 | 6 lutego 1886 | 1890 | wycofany 1906, złomowany |
Dane taktyczno–techniczne
Okręty były kanonierkami torpedowymi o długości między pionami 59,2 metra, szerokości całkowitej 5,97 metra i maksymalnym zanurzeniu 3,17 metra[1][2] . Wyporność normalna wynosiła od 369 do 430 ton[1][2] . Okręty napędzane były przez dwie pionowe maszyny parowe o łącznej mocy 1800 KM, do których parę dostarczały cztery kotły lokomotywowe[1][2] . Maksymalna prędkość napędzanych dwiema śrubami jednostek wynosiła 18–19 węzłów[1][2] . Okręty zabierały maksymalnie 108 ton węgla[1][2] .
Uzbrojenie artyleryjskie jednostek składało się początkowo z dwóch pojedynczych dział Hotchkiss M1885 L/40 kalibru 47 mm, umieszczonych na dziobie i rufie oraz pięciu rewolwerowych działek kal. 37 mm L/20 M1885[1][2] . Okręty wyposażone były w dwie pojedyncze nadwodne wyrzutnie torped kal. 350 mm[1][2] .
Opancerzenie obejmowało jedynie nadbudówki, które miały stalowe ściany o grubości 13 mm[1][2] .
Załoga pojedynczego okrętu składała się z 70 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2][a].
Służba
Wszystkie okręty typu Bombe („Bombe”, „Couleuvrine”, „Dague”, „Dragonne”, „Flèche”, „Lance”, „Sainte-Barbe” i „Salve”) weszły do służby w Marine nationale między 1887 a 1890 rokiem[1][2] . W latach 90. XIX wieku na większości jednostek wymieniono sprawiające problemy kotły lokomotywowe (oprócz „Couleuvrine” i „Dragonne”)[1][2] . Dokonano też modernizacji uzbrojenia, montując na sponsonach w miejscu dwóch rewolwerowych działek kal. 37 mm dwa działa kal. 47 mm[1]. Jednostki zostały wycofane ze służby w latach 1905–1914, a następnie złomowane[1][4].
Uwagi
- ↑ Jane 1900 ↓, s. 127 i Jane 1970 ↓, s. 131 podają, że załoga liczyła 63 osoby.
Przypisy
Bibliografia
- The Naval Annual, 1894. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1894. (ang.).
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: BOMBE torpedo gunboats (1887 - 1890). Navypedia. [dostęp 2021-02-20]. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1905/6. New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).
- p
- d
- e
|
- Poprzednik: brak
- Następca: typ Lévrier