Kazimierz Henryk Angerman

Kazimierz Henryk Angerman
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

29 października 1898
Kołomyja

Data i miejsce śmierci

29 maja 1982
Buenos Aires

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

8 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej Ciężkiej

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa
kampania włoska

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej
Symboliczny grób Kazimierza Henryka Angermana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Kazimierz Henryk Angerman (ur. 29 października 1898 w Kołomyi[1], zm. 29 maja 1982[2] w Buenos Aires[3]) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 29 października 1898 w Kołomyi, w rodzinie Kazimierza Konstantego (1864–1934) i Olgi z domu de la Renotiere-Kriegsfeld (1874–1935)[4].

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5]. W 1923 był oficerem 11 pułku artylerii polowej w Stanisławowie[6]. Następnie awansował do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[7][8][9]. W 1924 i 1928 był oficerem 1 pułku artylerii przeciwlotniczej w Warszawie[10][11]. W latach 20. był członkiem Wojskowego Klubu Samochodowego i Motocyklowego[12]. W 1932 był drugim, po komendancie mjr. Ireneuszu Kobielskim, oficerem Centrum Wyszkolenia Artylerii Przeciwlotniczej[13]. Do 1 czerwca 1932 wykonywał obowiązki służbowe w Departamencie Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, przydzielony czasowo z CWAP[14]. Później został awansowany do stopnia majora i pełnił stanowisko szefa Wydziału Broni Przeciwlotniczej w Dowództwie Obrony Przeciwlotniczej MSWojsk[15].

Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej zajmował stanowisko szefa sztabu Dowództwa Obrony Przeciwlotniczej Kraju w MSWojsk[15]. Po przedostaniu na zachód został oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Od 1942 do 1945 w stopniu podpułkownika artylerii był dowódcą 8 pułku artylerii przeciwlotniczej uczestniczącego w kampanii włoskiej.

Po wojnie napisał książkę pt. Zarys historyczny artylerii przeciwlotniczej, wydaną w Buenos Aires w 1973[15].

Zmarł 29 maja 1982[2][16]. Został upamiętniony inskrypcją symboliczną w grobowcu rodziców na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 108-2-25)[3].

Jego żoną była Irena z domu Frankowska (1890–1937). Drugą żoną była Zofia z domu Neuhoff, primo voto Hoffman, adwokat, pułkownik Pomocniczej Służby Kobiet (zm. 1977 w Buenos Aires)[17].

7 sierpnia 2024 Stanisław Wziątek, w zastępstwie ministra obrony narodowej, podpisał decyzję nr 95/MON w sprawie nadania 8 Koszalińskiemu Pułkowi Przeciwlotniczemu imienia patrona – ppłk. Kazimierza Angermana[18].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-04] .
  2. ↑ a b Angerman Kazimierz Henryk data śmierci 29.05.1982 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2021-06-04]  (pol.).
  3. ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: JAEGERMANNOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-03-22] .
  4. ↑ Marek Jerzy Minakowski: Kazimierz Henryk Angerman. [w:] Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl) [on-line]. Dr Minakowski Publikacje Elektroniczne. [dostęp 2024-08-29].
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 824.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 735.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 747.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 466.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 189.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 734.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 407.
  12. ↑ Dział urzędowy. Spis członków Wojskowego Klubu Samochodowego i Motocyklowego w dniu 15 marca 1926 r.. „Automobilista Wojskowy”, s. 3, nr 2 z 15 marca 1926. Wojskowy Klub Samochodowy i Motocyklowy. 
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 815.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 13 z 9 grudnia 1932 r.
  15. ↑ a b c Polska obrona przeciwlotnicza 1939. caw.wp.mil.pl. [dostęp 2017-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-06)].
  16. ↑ Kazimierz Henryk Angerman. myheritage.com. [dostęp 2017-03-22].
  17. ↑ Nekrolog. „Wiadomości”, s. 6, Nr 26 (1631) z 3 lipca 1977. 
  18. ↑ Dziennik Urzędowy MON, poz. 121. Minister Obrony Narodowej, 2024-08-08. [dostęp 2024-08-29].
  19. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  20. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  21. ↑ a b Angerman, Kazimierz - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-01-30] .
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 240.

Bibliografia

  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • VIAF: 23150565550406250715
  • PLWABN: 9810538707905606