Kazimierz I oświęcimski
| Ten artykuł od 2014-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
herb księstwa oświęcimskiego | |
książę cieszyński | |
Okres | od 1410 |
---|---|
książę oświęcimski i toszecki | |
Okres | od 1410 |
książę strzeliński | |
Okres | od 1416 |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | ok. 1396 |
Data śmierci | 1433 lub 1434 |
Ojciec | |
Małżeństwo | Anna żagańska (1390–1433) |
Dzieci | |
Małżeństwo | Małgorzata raciborska |
Kazimierz I Oświęcimski (ur. ok. 1396, zm. 1433 lub 1434) – książę cieszyński i oświęcimski od 1410 (tylko formalnie), w wyniku podziału w 1414 w Oświęcimiu, Toszku, w latach 1416-1427 w Strzelinie.
Kazimierz I był jedynym synem księcia oświęcimskiego Przemysława Młodszego (a wnukiem najwybitniejszego księcia cieszyńskiego Przemysława Noszaka) i nieznanej z imienia jego małżonki. W związku z tragiczną śmiercią ojca 1 stycznia 1406 Kazimierz początkowo znalazł się pod opieką dziadka Przemysława, a od 1410 stryja Bolesława I.
Do wydzielenia dzielnicy ojcowskiej przez stryja Bolesława Kazimierzowi doszło 19 grudnia 1414, kiedy to jedyny syn Przemysława Młodszego otrzymał księstwo oświęcimskie, toszeckie i gliwickie. Podział ten nie zaspokoił ambicji młodego Piastowicza, tak więc ostatecznie dwa lata później książę cieszyński nie chcąc ryzykować konfliktu zbrojnego, wydzielił mu dodatkowo Strzelin i wypłacił 300 grzywien srebra.
W 1424 Kazimierz wziął udział w Krakowie w koronacji Zofii Holszańskiej na królową Polski. Nie oznaczało to jednakże propolskiej polityki księcia, który w tym samym czasie utrzymywał kontakty z królem czeskim Zygmuntem Luksemburczykiem, u którego często przebywał na dworze (zachowały się informacje, że książę oświęcimski z nieznanych powodów pobierał nawet rentę od króla w wysokości 3000 złotych, być może była to zapłata za pośrednictwo z zakonem krzyżackim, z którym, jak wiemy skądinąd, Kazimierz miał dobre stosunki).
W 1428 część posiadłości Kazimierza została splądrowana przez husytów. Spalone wtedy zostały m.in. Kęty, Toszek i Pyskowice. Inne zaś miasto należące do Kazimierza – Gliwice stało się główną bazą wypadową husytów na Górnym Śląsku. Zmagania z husytami trwały w tym regionie aż do 1433, kiedy to Kazimierzowi udało się odzyskać z pomocą księcia karniowskiego Mikołaja V Gliwice i wyprzeć wrogów z sąsiedniego Bytomia.
Kazimierz I był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną Kazimierza była Anna żagańska, córka księcia żagańskiego Henryka VIII Wróbla. Małżeństwo to doszło do skutku zapewne około 1417 i doczekało trójki synów: Wacława, Przemysława i Jana IV. Kazimierz owdowiawszy około 1430, ożenił się powtórnie z Małgorzatą, córką księcia raciborskiego Jana II. Drugie małżeństwo pozostało bezdzietne.
W 1430 książę oświęcimski nadał prawa miejskie Wadowicom.
Kazimierz I Oświęcimski zmarł w 1433 lub 1434 i został pochowany w nekropolii tamtejszej linii Piastów w klasztorze dominikanów.
Bibliografia
- Krzysztof RafałK.R. Prokop Krzysztof RafałK.R., Księstwa oświęcimskie i zatorskie wobec Korony Polskiej w latach 1438-1513. Dzieje polityczne, Kraków: PAU, 2002, ISBN 83-88857-31-2, OCLC 830341815 .
- p
- d
- e
- Henryk III Biały (1248)
- Bolesław II Rogatka (1248–1278)
- Konrad I głogowski (1248–1251)
- Henryk V Brzuchaty (1278–1290)
Książęta jaworscy |
| ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kłodzko |
| ||||||||||||||||||||||||||||
Książęta legnicko- brzescy |
|
- p
- d
- e
- Mieszko cieszyński (1290–1314/5)
|
- NUKAT: n2017154679