Keel ja Kirjandus

Keel ja Kirjandus – czasopismo literackie wydawane od 1958 roku w Estonii.

Czasopismo „Keel ja Kirjandus” (Język i Literatura), założone zostało w 1958 r. Na jego łamach publikowane są artykuły o językoznawstwie, literaturoznawstwie, folklorze, historii i kulturze, eseje, recenzje książek i wydarzeń kulturalnych. Każdego roku publikowanych jest dwanaście numerów^[1]. Pismo jest źródłem informacji zarówno dla filologów jak i dla studentów filologii estońskiej. Czasopismo wydawane jest we współpracy z Eesti Teaduste Akadeemia i Związkiem Pisarzy Estońskich. Znajduje się w indeksie ERIH – European Reference Index of the Humaniti^[1][2][3].

Na początku XX w. estońskie życie kulturalne ugruntowało się na tyle, że wystąpiła potrzeba powstania magazynu kulturalnego. W 1906 r. Jaan Jõgever założył pismo „Eesti Kirjandus” (Literatura estońska), które zostało wydane przez Związek Pisarzy Estońskich w następnym roku^[4]. Od 1922 r. zaczęto wydawać magazyn „Eesti Keel”. Publikowanyy był do 1940 r., do zajęcia Estonii przez Związek Radziecki. W 1941 r. ukazało się sześć numerów magazynu „Eesti Keel ja Kirjandus” a od 1958 r. ukazuje się regularnie z pominięciem nazwy Eesti jako „Keel ja Kirjandus”^[4].

Obecny skład redakcji^[5]:

• Johanna Ross
• Tiina Hallik
• Mall Kaevats
• Vivian Siirman
• Brita Melts
• Maria-Maren Linkgreim
• Astrid Värv

• 1958–1983 – Olev Jõgi
• 1983–1995 – Aksel Tamm
• 1995 – Eevi Ross
• 1996–2006 – Mart Meri
• 2006–2016 – Joel Sang
• 2016 – Johanna Ross

• Cornelius Hasselblatt: Geschichte der estnischen Literatur. Berlin / New York: De Gruyte, 2006. ISBN 978-3110180251.