Kinnareemimus
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | zauropsydy | ||
Podgromada | diapsydy | ||
Infragromada | archozauromorfy | ||
Nadrząd | dinozaury | ||
Rząd | dinozaury gadziomiedniczne | ||
Podrząd | teropody | ||
Infrarząd | tetanury | ||
(bez rangi) | celurozaury | ||
Nadrodzina | ornitomimozaury | ||
Rodzaj | Kinnareemimus | ||
Gatunki | |||
|
Kinnareemimus – rodzaj teropoda należący do grupy ornitomimozaurów (Ornithomimosauria). Został opisany w oparciu o niekompletny szkielet pozaczaszkowy obejmujący kręgi, niekompletne kości łonowe i kość strzałkową, kości śródstopia oraz paliczki z dolnokredowych osadów formacji Sao Khua w prowincji Khon Kaen w północno-wschodniej Tajlandii[1].
Kinnareemimus osiągał niewielkie rozmiary. Budowa śródstopia wskazuje, że jest formą bardziej zaawansowaną niż geologicznie młodsze bazalne ornitomimozaury Garudimimus i Harpymimus, lecz mniej niż Archaeornithomimus. U Kinnareemimus nie występuje w pełni wykształcony arctometatarsus, a proksymalna część paliczka III nie jest w pełni ściśnięta paliczkami II i IV, co dowodzi, że rodzaj ten nie należy do rodziny Ornithomimidae, gdyż cecha ta jest jej synapomorfią. Buffetaut i współpracownicy interpretują Kinnareemimus jako takson siostrzany dla Ornithomimidae, zajmujący na drzewie filogenetycznym pozycję pośrednią pomiędzy garudimimem a archeornitomimem. Odkrycie Kinnareemimus sugeruje, że zaawansowane ornitomimozaury mogły wyewoluować w Azji[1].
Szczątki Kinnareemimus odkryto w formacji Sao Khua w Tajlandii. Wiek tej formacji nie został dokładnie ustalony, jest ona jednak starsza niż apt. Buffetaur i Sutetthorn (1999) sugerowali, że jej osady mogą pochodzić z walanżynu–hoterywu[2], jednak Buffetaut i in. (2009) nie wykluczyli, że są młodsze i pochodzą z barremu[1]. W formacji tej odnaleziono również szczątki zauropoda Phuwiangosaurus oraz teropodów Siamotyrannus i ornitomimozaura[2], który został formalnie opisany jako nowy gatunek w 2009 roku przez Buffetauta i współpracowników. Holotypem jest niekompletna trzecia kość lewego śródstopia (PW5A-100). Nazwa rodzajowa Kinnareemimus pochodzi od Kinnaree – istoty z mitologii tajskiej, mającego ciało kobiety i nogi ptaka – co odnosi się do ptasiej stopy ornitomimozaura, przypominającej ptasią stopę. Nazwa gatunkowa gatunku typowego, khonkaensis, pochodzi od prowincji Khon Kaen, w której odnaleziono holotyp. Kinnareemimus żył w tym samym czasie lub jest nieco starszy od najbardziej bazalnych znanych ornitomimozaurów: Pelecanimimus i Shenzhousaurus. Jest też starszy od Timimus – domniemanego ornitomimozaura z Australii[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Éric Buffetaut, Varavudh Suteethorn, Haiyan Tong: An early 'ostrich dinosaur' (Theropoda: Ornithomimosauria) from the Early Cretaceous Sao Khua Formation of NE Thailand. W: É. Buffetaut, G. Cuny, J. Le Loeuff, V. Suteethorn (red.): Late Palaeozoic and Mesozoic Ecosystems in SE Asia. The Geological Society, London, Special Publications, 315, 2009, s. 229–243. ISBN 978-1-86239-275-5. (ang.).
- ↑ a b Éric Buffetaut, Varavudh Suteethorn. The dinosaur fauna of the Sao Khua Formation of Thailand and the beginning of the Cretaceous radiation of dinosaurs in Asia. „Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology”. 150 (1-2), s. 13–23, 1999. DOI: 10.1016/S0031-0182(99)00004-8. (ang.).
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- kategoria
- klasyfikacja
- lista
- wikiprojekt
Infrarzędy dinozaurów | |
---|---|
Era dinozaurów | |
Dyscypliny powiązane |