Kościół św. Antoniego w Waszkowie
616 z 11.02.1957[1] | |||||||||||||||
kościół filialny | |||||||||||||||
widok ogólny | |||||||||||||||
Państwo | Polska | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||
Miejscowość | Waszkowo | ||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||
Wezwanie | św. Antoniego | ||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | 13 czerwca | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Poniec | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego | |||||||||||||||
51°45′19,4″N 16°46′26,6″E/51,755389 16,774056 | |||||||||||||||
|
Kościół świętego Antoniego w Waszkowie – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Poniecu (dekanat krobski archidiecezji poznańskiej).
Jest to dawny kościół braci czeskich wzniesiony w 1609 roku w miejsce kościoła w Poniecu, który ówczesny właściciel miasta Zawadzki zwrócił katolikom. Pierwotna świątynia została wzniesiona z drewna, nieco później powstała murowana. W czasie wojny szwedzkiej, podczas rządów Jana Kazimierza, gdy zostało spalone Leszno, gmina braci czeskich razem ze swym pastorem schroniła się na Śląsku. Opuszczona świątynia została spalona. Po pokoju oliwskim w 1660 roku Zawadzki, właściciel Waszkowa, obwinił o ten czyn księdza Krzywińskiego, proboszcza katolickiego w Poniecu i wytoczył sprawę przeciw niemu w konsystorzu poznańskim. Nie miał jednak dowodów, w związku z tym musiał zaniechać szukania winnych.
Świątynia została odbudowana ze składek. Potem nabyła wieś luterańska rodzina Unrugów i wprowadziła do świątyni nabożeństwa według obrządku luterańskiego w języku polskim i niemieckim.
Od czasu odbudowy w drugiej połowie XVIII wieku kościół zachował się w stanie prawie niezmienionym. Budowla jest jednonawowa. Nakryta jest dwuspadowym dachem z kwadratową wieżyczką zwieńczoną dawniej chorągiewką, na której umieszczone zostały daty budowy i odnowienia. Po remoncie dachu w 1998 roku na miejscu chorągiewki zerwanej przez wichurę został umieszczony krzyż.
Strop świątyni ma formę kasetonów. Elementami wyposażenia wnętrza są: chór muzyczny z 1 połowy XVIII wieku z organami, obecnie nieużywanymi, drewniane, prymitywne, barokowe empory, barokowa chrzcielnica, szafa, w której przechowuje się sprzęty liturgiczne[2].