Kościół św. Doroty w Będzinie

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2009-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Kościół św. Doroty w Będzinie
A/806/2021 z 26 kwietnia 2021[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok z południowego zachodu (2013)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Będzin (Grodziec)

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Katarzyny w Będzinie-Grodźcu

Wezwanie

św. Doroty

Historia
Data zakończenia budowy

1635 r.

Data poświęcenia

10 października 1638 r.,
10 sierpnia 1947 r.

Dane świątyni
Świątynia
• materiał bud.


• kamień, cegła

Położenie na mapie Będzina
Mapa konturowa Będzina, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Doroty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Doroty”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Doroty”
Położenie na mapie powiatu będzińskiego
Mapa konturowa powiatu będzińskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Doroty”
Ziemia50°21′04,83″N 19°05′58,24″E/50,351342 19,099511
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Doroty w Będzinie – kościół z XVII wieku w Będzinie-Grodźcu na Górze św. Doroty, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego. Kościół filialny parafii św. Katarzyny w Będzinie-Grodźcu.

Historia

Kościół wybudowany w 1635 roku na wzgórzu Przemienienia Pańskiego przez ks. Wojciecha Lipnickiego z funduszu swej krewnej Doroty Kąckiej, ksieni klasztoru sióstr Norbertanek w Krakowie na Zwierzyńcu. W tym czasie kościół parafialny uległ zniszczeniu przez pożar. 10 października 1638 został konsekrowany przez sufragana krakowskiego Tomasza Oborskiego. W latach 1638–1730 kościół św. Doroty spełniał rolę kościoła parafialnego, następnie kościół miał osobnego kapelana podległego proboszczowi Grodzieckiemu.

Prebendariuszami kościoła byli :

  • Ks. Marcin Jaworski 1622-1655
  • ks. Krzysztof Zabiegałowski 1676
  • ks. Błażej Jaguszowicz 1687 – 1688
  • ks. Maciej Nowakowski 1702-1709
  • ks. Jan Uniszewski 1724-1737 (1735 roku wybudował ołtarz św. Doroty)
  • ks. Wojciech Adamiecki 1736
  • ks. Michał Kordaszewski 1740
  • ks. Józef Czerwiński 1784
  • ks. Józef Grabczyński 1812

Wzgórze stało się głośne w 1865 roku, gdy kroniki parafialne zapisały dziwne zdarzenie: „Oto Marcin Kotuła, robotnik śląski z Kamienia koło Piekar, mając ciężko chorego syna ujrzał we śnie Matkę Boską Piekarską i usłyszał Jej głos - >>Serce moje jest zawsze pełne miłości dla nieszczęśliwych mieszkańców ziemi śląskiej<< i dodała: >>wstań, dziecię twe powróci do zdrowia<<." Z wdzięczności za uzdrowienie Marcin Kotuła kupił w Piekarach obraz Matki Bożej z pierścieniem na palcu i postanowił przynieść go na wzgórze, lecz podczas przekraczania granicy pruskiej został aresztowany i osadzony w więzieniu w Olkuszu. Po wyjściu pozostawiony podczas aresztowania obraz został uroczyście przeniesiony do kościoła św. Doroty – takie bowiem było życzenie Matki Bożej, a miało to miejsce w uroczystość Przemienienia Pańskiego 6 VIII 1865 roku. Obraz skradziono w 1968 roku, lecz w 1971 r. wykonano jego kopię, która znajduje się w kościółku do dziś.

Kościół przez wieki przechodził różne koleje losu; wojny zniszczyły go, za czasów pruskich zostały zdewastowane grobowce, a zrabowane wyposażenie, w tym organy, wywiezione, aż wreszcie kościół zamieniony został w stajnię. W późniejszym czasie, kościół zaczynał popadać w stan ruiny. Dopiero w 1946 roku odbudowano świątynię, której poświęcenia dokonał ks. biskup Teodor Kubina 10 sierpnia 1947 roku. W latach 80. XX wieku kościół został ankrowany, a w 1985 r. do kościoła ufundowano obrazy przedstawiające sceny z życia św. Doroty. Obecnie podziemia kościoła są zalane żelbetonem.

Architektura

Wnętrze (2021)

Kościół jest wykonany w konstrukcji murowanej, kamiennej, ceglano-kamiennej lub ceglanej na zaprawie wapiennej. Mury mają grubość od 1 do 1,25 m. Fundamenty wykonane są z kamienia łamanego. Jego powierzchnia to 180 m², wysokość wieży - 20 m. Kościół posiada ogrodzenie z kamienia łamanego.

Dostęp

Kościół jest otwarty:

  • w uroczystość patronki św. Doroty 6 lutego (msza o 15.oo)
  • w uroczystość Przemienienia Pańskiego 6 sierpnia (odpust przenoszony zazwyczaj na niedzielę)
  • msza św. o 15:00, 6. dnia każdego miesiąca (dodatkowo np. 14.II, 11.XI).

Przypisy

  1. Wykaz wpisanych obiektów do rejestru zabytków województwa śląskiego w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 11 maja 2021 r. wkz.katowice.pl [dostęp 2021-05-14]
  • p
  • d
  • e
Zabytki Będzina

Obiekty sakralne