Kościół św. Jana Ewangelisty w Sigmaringen

Kościół św. Jana Ewangelisty

St. Johannes Evangelist

kościół parafialny
Widok z południa
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Badenia-Wirtembergia
Miejscowość	Sigmaringen
Adres	Kirchberg 6, 72488 Sigmaringen
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki (łaciński)
Archidiecezja	Fryburga Bryzgowijskiego
Wezwanie	św. Jana Ewangelisty
Wspomnienie liturgiczne	27 grudnia
Historia Data rozpoczęcia budowy kwiecień 1757 Data zakończenia budowy zima 1757/1758 Data poświęcenia 16 sierpnia 1763
Dane świątyni Styl barokowy Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii Kościół św. Jana Ewangelisty
Położenie na mapie Niemiec Kościół św. Jana Ewangelisty
48°05′14″N 9°12′58″E/48,087222 9,216111
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Jana Ewangelisty (niem. St. Johannes Evangelist lub w skrócie St. Johann) – rzymskokatolicka, barokowa świątynia parafialna znajdująca się w niemieckim mieście Sigmaringen.

Kościół wybudowano na miejscu kaplicy zamkowej, wzmiankowanej w roku 1359^[1], oraz trzech innych świątyń. W 1756 ówczesny proboszcz napisał petycję do wikariatu generalnego w Konstancji z prośbą o rozbiórkę starego kościoła i budowę nowego z powodu zniszczenia budynku. Prace budowlane rozpoczęto w kwietniu 1757 roku, motywowane były one również chęcią stworzenia odpowiedniego miejsca kultu dla św. Fidelisa z Sigmaringen. Zimą 1757/1758 budynek ukończono w stanie surowym. Dekoracje sztukaterskie wykonał Johann Jakob Schwarzmann, ołtarze – Johann Michael Feuchtmayer(inne języki), rzeźby – Johann Georg Weckenmann(inne języki), a freski – Andreas Meinrad von Ow(inne języki). W 1762 zainstalowano organy autorstwa Johanna Baptista Hobsa II. 16 sierpnia 1763 roku świątynię konsekrował biskup pomocniczy Konstancji Franz Karl Josef Fugger Graf von Kirchberg und Weißenhorn^[2].

Podczas dwóch renowacji z lat 1846–1847 i 1888 część fresków pobielono oraz usunięto sztukaterie Schwarzmanna. W 1860 książę Karol Antoni Hohenzollern-Sigmaringen podarował cztery witraże z wizerunkami patronów swoich czterech synów. W 1908 zainstalowano nowe organy. W 1936 świątynię odrestaurowano, freski oczyszczono, wymieniono witraże z 1860, zainstalowano rzeźbę św. Jana Ewangelisty dłuta Paula Tönnesa, a na północnej ścianie wieży wypisano nazwiska mieszkańców miasta, którzy zginęli podczas I wojny światowej. W 1952 zainstalowano tablicę upamiętniającą ofiary II wojny światowej, a podczas kolejnej restauracji w 1959 odtworzono sztukaterię. W latach 1981–1982 odremontowano elewacje, a w latach 1986–1988 – wnętrze kościoła. 1 października 1995 poświęcono nowe organy, które wmontowano w starą szafę organową^[2].

Świątynia barokowa, jednonawowa. Do nawy dostawione są dwie kaplice boczne, północna poświęcona jest św. Fidelisowi, a południowa – św. Janowi Nepomucenowi. W ołtarzu głównym zainstalowano obraz Chrystusa Ukrzyżowanego w otoczeniu Maryi i Jana Ewangelisty. Na sklepieniu prezbiterium widnieje fresk z motywem ostatniej wieczerzy. Sklepienie nawy dekoruje z kolei scena przejścia św. Fidelisa przez bramy niebios, gdzie przyjmuje go św. Meinrad z Einsiedeln^[2]. W prezbiterium ustawione są dziewięciogłosowe organy, wykonane w 1773 roku w warsztacie Conrada Keppnera w Hechingen, odrestaurowane w 1992 przez przedsiębiorstwo Stehle Orgelbau z Haigerloch^[3]. Organy na emporze zostały wykonane w 1995 roku przez alzackie przedsiębiorstwo Manufacture d’Orgues Kœnig(inne języki), wmontowano je w starą szafę organową^[2]. Na wieży kościoła zawieszonych jest sześć brązowych dzwonów, dwa służą do wybijania pełnych godzin, a cztery inne – kwadransów. Prócz nich na wieży znajduje się również XIII-dzwon zwany Fidelisem, napędzany ręcznie^[4].

• 
  Południowa elewacja
• 
  Widok z zachodu
• 
  Wnętrze
• 
  Prezbiterium
• 
  Ołtarz boczny
• 
  Organy