Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Łoźnicy
A-1270 z dnia 5 grudnia 1963[1] | |||||||||
kościół filialny | |||||||||
Państwo | Polska | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Łoźnica | ||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Przybiernów | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |||||||||
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego | |||||||||
53°41′43″N 14°52′38″E/53,695278 14,877222 | |||||||||
|
Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Łoźnicy – jeden z największych kościołów ryglowych na Pomorzu Zachodnim[2]. Położony w centrum wsi Łoźnica, przy skrzyżowaniu dróg wiodących do Sobieszewa, Świętoszewa i Czermnicy.
Historia
Data wybudowania pierwszego kościoła w Łoźnicy jest nieznana. W 1772 na miejscu starego kościoła wybudowano nową, ryglową świątynię, która dotrwała do naszych czasów[2]. Jej fundatorem był wywodzący się z tej ziemi proboszcz katedry kamieńskiej Bogusław Henning von Köller[2]. W kościele wybudowany został dla niego grobowiec. Około połowy XIX w. do kościoła dobudowano kaplicę grobową, która obecnie pełni funkcję zakrystii. Do zakrystii przylega współczesna, bezstylowa przybudówka, która pierwotnie pełniła funkcję salki katechetycznej.
Kościół posiada trzykondygnacyjną, ryglową wieże, przykrytą dachem namiotowym. Wieża jest węższa od korpusu nawowego. Po II wojnie światowej kościół został poświęcony 25.05.1946[2].
W dniu 5 grudnia 1963 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 405 (nowy numer A-1270)[3].
Wyposażenie
Kościół posiadał pierwotnie wyposażenie barokowe. Z obecnego wyposażenia na uwagę zasługuje:
- barokowa ambona
- empora chórowa z prospektem organowym z XVIII w.
- figury aniołów w prezbiterium
- dekoracyjna oprawa wejścia do dawnej kaplicy grobowej
- Galeria
- Wnętrze kościoła
- Kaplica grobowa (obecnie zakrystia)
- Ambona
- Empora organowa
- Wejście do dawnej kaplicy grobowej
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2016-09-16] .
- ↑ a b c d Roman Kostynowicz: Kościoły archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, tom I,Szczecińskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Ottonianum", Szczecin 2010 ISBN 83-7041-202-5
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa - rejestr zabytków - dostęp 27.11.2011
- p
- d
- e