Kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Kopytowie
kościół parafialny | |||||||||||||||
Widok kościoła i dzwonnicy | |||||||||||||||
Państwo | Polska | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Kopytów | ||||||||||||||
Wyznanie | katolicyzm | ||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||
Wezwanie | Zmartwychwstania Pańskiego | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Kodeń | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu bialskiego | |||||||||||||||
51°57′58,99″N 23°33′23,19″E/51,966386 23,556442 | |||||||||||||||
|
Kościół Zmartwychwstania Pańskiego – rzymskokatolicki kościół w Kopytowie. Jest to świątynia parafialna, działająca w dekanacie Terespol diecezji siedleckiej.
Historia
Pierwszy kościół rzymskokatolicki został wzniesiony w Kopytowie w 1928 dzięki staraniom ks. Tadeusza Pulikowskiego i od początku swojego istnienia był świątynią parafialną[1]. Budynek usytuowano na miejscu cerkwi św. Jana Teologa, istniejącej od 1772, początkowo jako unicka, a następnie, po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, jako prawosławna, zniszczonej podczas I wojny światowej[2]. W momencie oddawania go do użytku w Kopytowie nie było wyznawców katolicyzmu[3]. Wzniesiony w okresie międzywojennym kościół został rozebrany w związku z budową świątyni murowanej w latach 1990-1992. Obiekt konsekrował w 1992 biskup Wacław Skomorucha[1].
W sąsiedztwie kościoła przetrwał pojedynczy zniszczony nagrobek będący pierwotnie częścią cmentarza przycerkiewnego[4].
Architektura
Budynek utrzymany jest w stylu nowoczesnym[1].
We wnętrzu kościoła znajdują się fragmenty wyposażenia poprzedniej świątyni rzymskokatolickiej w Kopytowie. Z 1928 pochodzi neobarokowy ołtarz główny z obrazem Zmartwychwstania zasuwanym wizerunkiem św. Antoniego Padewskiego. Z tego samego roku pochodzi wizerunek świętych Szymona i Judy Tadeusza, starsza jest natomiast XIX-wieczna ikona, kopia Jerozolimskiej Ikony Matki Bożej, przemalowana. Z przełomu XIX i XX wieku pochodzą monstrancja oraz kielich mszalny[2].
Przypisy
- p
- d
- e
kościoły parafialne |
|
---|---|
kościoły filialne |