Koleje wąskotorowe na Łotwie – sieć wąskotorowych linii kolejowych na terenie Łotwy została zbudowana po I wojnie światowej. Ze względu na różnorodność taboru kolejowego (lokomotywy były produkcji rosyjskiej, polskiej, niemieckiej, łotewskiej i brytyjskiej) sieć kolejowa Łotwy miała aż pięć różnych szerokości torów. Rozstaw torów wynosił od 0,6 do 1,5 metra. W 1935 roku z całkowitej długości sieci kolejowej 3100 kilometrów 177 kilometry stanowiły linie wąskotorowe[1].
Lista kolei wąskotorowych
| Nazwa obecna | Stan | Rozstaw (mm) | Otwarcie | Likwidacja | Długość czynnego odcinka (km) |
| Valka–Rūjiena–Mõisaküla–Pärnu | nieczynna | 750 | | | |
| Liepāja–Alsunga | nieczynna | 750 | 1932 | | 67 |
| Liepāja–Rucava | nieczynna | 750 | | | 52 |
| Liepāja–Aizpute | nieczynna | 750 | | | 48 |
| Gulbene–Alūksne | czynna | 750 | | | 33[2] |
| Pāle–Staicele | nieczynna | 750 | 1927 | | 16 |
| Puikule–Aloja | nieczynna | 750 | | | 12 |
| Riisselja–Ainaži, | nieczynna | 750 | | 1975 | 76 |
| Valmiera–Smiltene | nieczynna | 750 | | 1969 | 32 |
| Valmiera–Ainaži | nieczynna | 750 | | 1979 | 83 |
Galeria
 | Zobacz multimedia związane z tematem: Koleje wąskotorowe na Łotwie |
Przypisy
Bibliografia
- Eyewitness Travel: Estonia, Latvia & Lithuania. Londyn: Dorling Kindersley Limited, 2008. ISBN 978-0-7566-3953-2.
Stacja linii Gulbene – Alūksne
Wagon kolei wąskotorowej
Budynek parowozowni
