Kompozycja zamknięta

Ten artykuł od 2022-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kompozycja zamknięta – kompozycja, w której wszystkie elementy świata przedstawionego tworzą jasny, przejrzysty, skończony i logiczny układ. Kompozycja zamknięta obejmuje różne rodzaje sztuk pięknych: muzykę, plastykę, literaturę.

Kompozycja zamknięta jest przeciwieństwem kompozycji otwartej. Wszystkie elementy konstrukcji utworu literackiego wzajemnie się dopełniają i tłumaczą, dzięki temu tworzą spójny układ przyczynowo-skutkowy, który nie pozostawia odbiorcy zbyt wiele miejsca na insynuacje, domysły i własne interpretacje wydarzeń lub zachowań bohaterów. To rodzaj kompozycji bardzo dosadnej, w której autor ukazuje jasno i wprost swoją koncepcję. Kompozycję zamkniętą mają utwory np. Antygona Sofoklesa, Treny Jana Kochanowskiego, Potop Henryka Sienkiewicza, Chłopi Władysława Reymonta, Popioły Stefana Żeromskiego^[1].

Kompozycja zamknięta w kompozycji plastycznej, to taka kompozycja, w której wszystkie elementy ukazane są w całości – żaden z elementów nie „styka” się z krawędzią kompozycji i nie można przedłużyć go poza jej krawędzie^[2].

• kompozycja otwarta