Korotycze

Korotycze
Кароцічы
Коротичи
Ilustracja
Cerkiew św. Mikołaja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

stoliński

Sielsowiet

Maleszewo Wielkie

Populacja (2009)
• liczba ludności


940[1]

Kod pocztowy

225554

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Korotycze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole znajduje się punkt z opisem „Korotycze”
Ziemia52°00′47″N 27°32′42″E/52,013056 27,545000
Multimedia w Wikimedia Commons

Korotycze (biał. Кароцічы; ros. Коротичи) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie stolińskim, w sielsowiecie Maleszewo Wielkie.

Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. św. Mikołaja Cudotwórcy[2].

Warunki naturalne

Korotycze są położone w pobliżu Prypeckiego Parku Narodowego i na skraju dużego kompleksu leśno-bagiennego Błota Olmańskie rozciągającego się na południe aż za granicę białorusko-ukraińską[3]. W tej miejscowości Mostwa uchodzi do Stwihy[4][5].

Historia

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie stolińskim[a], w gminie Chorsk[6], w pobliżu granicy ze Związkiem Sowieckim.

Na przełomie 1921 i 1922 stacjonował tu 33 Batalion Celny, a od stycznia do jesieni 1922 1 Batalion Celny.

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi

  1. ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach mozyrskim (do 1920), łuninieckim (1920 - 1922) i stolińskim (od 1 stycznia 1923)

Przypisy

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ↑ Столинское благочиние → 14. Приход храма Святителя Николая Чудотворца аг. Коротичи Пинской епархии. pinskeparh.by. [dostęp 2021-02-10]. (ros.).
  3. ↑ Google Maps
  4. ↑ Mostwa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 714 .
  5. ↑ Stwiga, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 512 .
  6. ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2020-09-25]. (pol.).

Bibliografia

  • Korotycze na mapie WIG
  • Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2020-09-25]. (ros.).