Kuźnica Masłońska

Kuźnica Masłońska

wieś
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	zawierciański
Gmina	Łazy
Liczba ludności (2022)	160[2]
Strefa numeracyjna	32
Kod pocztowy	42-458[3]
Tablice rejestracyjne	SZA
SIMC	0216740
Położenie na mapie gminy Łazy Kuźnica Masłońska
Położenie na mapie Polski Kuźnica Masłońska
Położenie na mapie województwa śląskiego Kuźnica Masłońska
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego Kuźnica Masłońska
50°27′22″N 19°24′03″E/50,456111 19,400833[1]

Kuźnica Masłońska – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Łazy.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Miejscowość znajduje się na wschodnim krańcu Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP), w Zagłębiu Dąbrowskim, będącym historyczną częścią zachodniej Małopolski, nad rzeką Czarną Przemszą. Obecnie w miejscowości jest wiele inwestycji i budowane są osiedle mieszkalne, związane z bliskością Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii oraz miasta Zawiercie. W pobliżu miejscowości zaplanowany jest przebieg obwodnicy Zawiercia w ciągu drogi krajowej 78 wraz z głównym zjazdem do Zawiercia^[4], oraz budowa stacji kolejowej Zawiercie - Kądzielów obsługującej linię 182 Zawiercie - Tarnowskie Góry przez Port Lotniczy Katowice Pyrzowice^[5]. Wieś obsługuje komunikacja miejska - linia 14 Łazy z Zawierciem obsługiwana jest przez Zakład Komunikacji Miejskiej w Zawierciu^[6].

Wieś występowała pod nazwami: Kuźniczka Masłomiącka, Kuźnica Masłomiącka, Kuźnica Masłoniowa, Kuźniczka Masłonowa, Masłonica oraz Dąbrowica.

W 1595 roku wieś Dąbrowica położona w powiecie lelowskim województwa krakowskiego była własnością wojewody krakowskiego Mikołaja Firleja^[7].

W 1791 roku były tu 2 młyny, browar, 13 domów w których zamieszkiwało 81 ludzi (w tym 39 kobiet). W drugiej połowie XIX w. wieś liczyła 15 gospodarstw i 96 mieszkańców.

W okolicznych lasach zachowały się pozostałości po górnictwie węgla brunatnego (m.in. kopalni "Kamila" i "Ludwika").

W drugiej połowie marca 1863 r. w rejonie Zagłębia Dąbrowskiego walczył oddział płk. Teodora Cieszkowskiego, który pomiędzy Łazami a Zawierciem zniszczył trzy mosty kolejowe, pozrywał linię telegraficzną i uszkodził tory. Zostały wysłane za nim kolumny wojsk rosyjskich z Częstochowy pod dowództwem mjr. Leo, z Olkusza prowadził kolumnę ks. Szachowski, dodatkowo na Cieszkowskiego wyruszyła z Częstochowy następna kolumna wojsk pod dowództwem ks. Bagrationa. W dniu 22 marca oddziały mjr. Leo napotkały pod Kuźnicą Masłońską założony przez Cieszkowskiego obóz. Powstańcy byli w trakcie gotowania jedzenia. Cieszkowski ze stratami wycofał się w kierunku Siewierza. Na placu boju w Kuźnicy Masłońskiej poległo dziewięciu jego kompanów. Pierwotna Mogiła poległych w potyczce znajdowała się na terenie obecnych torów kolejowych. Podczas rozbudowy torowisk w latach 70 XX wieku wystąpiła konieczność jej przeniesienia w inne miejsce. Przeprowadzono ekshumacje przenosząc szczątki do Zawiercia, tworząc także symboliczną mogiłę przy czerwonym szlaku Szwajcarii Zagłębiowskiej w Łazach^[8].

Wykaz ulic - Brzozowa, Leśna, Piaskowa, Słoneczna, Topolowa, Zawierciańska, Zwycięstwa.