Kwas N-acetyloneuraminowy

Kwas N-acetyloneuraminowy
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
kwas N-acetyloneuraminowy
Inne nazwy i oznaczenia
kwas N-sjalowy, Neu5Ac, NeuAc, NANA (od ang. N-acetylneuraminic acid)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C11H19NO9

Masa molowa

309,27 g/mol

Wygląd

białe lub prawie białe, igiełkowate kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

131-48-6

PubChem

439197

InChI
InChI=1S/C11H19NO9/c1-4(14)12-7-5(15)2-11(20,10(18)19)21-9(7)8(17)6(16)3-13/h5-9,13,15-17,20H,2-3H2,1H3,(H,12,14)(H,18,19)/t5-,6+,7+,8+,9+,11?/m0/s1
InChIKey
SQVRNKJHWKZAKO-LUWBGTNYSA-N
Właściwości
Rozpuszczalność w wodzie
rozpuszczalny[1]
w innych rozpuszczalnikach
rozpuszczalny w metanolu, trudno rozpuszczalny w etanolu, praktycznie nierozpuszczalny w acetonie[1]
Temperatura rozkładu

186 °C[1]

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[2]
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H319

Zwroty P

P264, P280, P305+P351+P338, P337+P313

Podobne związki
Podobne związki

kwas N-acetylomuraminowy

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Kwas N-acetyloneuraminowy, NeuAc, kwas N-sjalowy[3]związek organiczny z grupy kwasów sjalowych(inne języki), których jest najpowszechniej występującym reprezentantem[4].

Biosynteza

N-Acetylomannozoamina(inne języki) jest fosforylowana w pozycji C-6, gdzie dawcą fosforanu jest ATP. W wyniku tego powstaje N-acetylomannozoamino-6-fosforan, który wchodzi w reakcję z fosfoenolopirogronianem tworząc N-acetyloneuroamino-9-fosforan. Pod wpływem fosfatazy odłączany jest fosforan i tworzy się kwas N-sjalowy[5].

Funkcje biologiczne

Jedna lub więcej cząsteczek kwasów sjalowych wchodzi w skład lipidów – gangliozydów(inne języki)[3].

Pełni u zwierząt ważną funkcję w przekazywaniu sygnałów między komórkami, występuje w substancji szarej mózgu. Syntetyzowany jest przez komórki w czasie infekcji wirusowej. Występuje w glikoproteinach błony komórkowej. W błonie komórek nowotworowych jest go więcej niż w błonie zdrowych komórek[potrzebny przypis].

Niedobór neuraminidazy w postaci NEU1 (sjalidazy lizosomalnej), odpowiedzialnej za rozkład kwasu N-sjalowego, jest przyczyną sjalidozy[potrzebny przypis].

Przypisy

  1. a b c d Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
  2. N<-Acetylneuraminic acid [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 29 kwietnia 2021, numer katalogowy: A0812 [dostęp 2022-06-08] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. a b Glikolipidy (glikosfingolipidy) są ważnym składnikiem tkanki nerwowej i błon komórkowych, [w:] V.W.V.W. Rodwell V.W.V.W. i inni, Biochemia Harpera ilustrowana, wyd. 7, 2018, s. 272, ISBN 978-83-200-5410-1 .
  4. Robert KincaidR.K. Murray Robert KincaidR.K., Daryl K.D.K. Granner Daryl K.D.K., Victor W.V.W. Rodwell Victor W.V.W., Biochemia Harpera ilustrowana, wyd. 6, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 147, 155, ISBN 978-83-200-3573-5 .
  5. EdwardE. Bańkowski EdwardE., Biochemia. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych, wyd. 4, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 141-142, ISBN 978-83-66548-05-3, OCLC 1183375002 .
Kontrola autorytatywna (rodzaj indywiduum chemicznego):
  • GND: 4203200-3