LVI Korpus Pancerny (III Rzesza)

LVI Korpus Pancerny

LVI. Panzerkorps

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1941
Rozformowanie	1945
Tradycje
Rodowód	LVI Korpus Zmotoryzowany
Dowódcy
Pierwszy	Erich von Manstein
Ostatni	Helmuth Weidling
Działania zbrojne
II wojna światowa agresja na ZSRR bitwa o Berlin
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	wojska pancerne
Podległość	4 Armia Pancerna (1944)
Skład	patrz tekst

LVI Korpus Pancerny, (niem. LVI. Panzerkorps) – jeden z niemieckich korpusów pancernych, uczestniczył w ataku na Związek Radziecki, w Berlinie oddał się do niewoli Armii Czerwonej.

Jednostka jako LVI Korpus Zmotoryzowany została sformowana 15 lutego 1941 roku w Bawarii, na potrzeby planowanego ataku na ZSRR. 1 marca 1942 roku została przemianowana na LVI Korpus Pancerny^[1]. Szlak bojowy Korpus dowodzony przez Ericha von Mansteina rozpoczął atakiem z Prus Wschodnich w kierunku Dyneburga, który zdobył 26 czerwca 1941 roku^[2]. Przez cały okres wojny Korpus walczył na froncie wschodnim przeciw Armii Czerwonej.

Dotarł aż pod Moskwę, gdzie w trakcie walk jego dalszy marsz został powstrzymany. Został zmuszony do odwrotu w czasie którego utracił wiele sprzętu. Po tej bitwie gen. Ferdinand Schaal, zauważył, że jego żołnierze stracili wolę walki i w obawie o dostanie się do niewoli starali się unikać pobytu na pierwszej linii^[3]. Skład LVI KPanc. był ruchomy i w latach 1941–1945 tworzyły go między innymi jednostki: 10 Dywizja Pancerna, 19 Dywizja Pancerna oraz dywizje piechoty: 52, 131, 267, 321, 331^[4] i Dywizja Zmotoryzowana SS „Totenkopf”^[5].

W czasie ofensywy rozpoczętej 12 stycznia 1945 roku, LVI KPanc. został rozbity na ziemiach polskich, przez Armię Czerwoną. W lutym z niedobitków OW Wrocław odtworzyło LVI KPanc. ponownie^[6]. W maju 1945 roku walczył on w obronie stolicy III Rzeszy. 2 maja 1945 roku szef sztabu LVI KPanc płk Theodor von Dufving nawiązał kontakt z dowództwem radzieckiej 47 Dywizji Strzeleckiej z 8 Gwardyjskiej Armii i oświadczył, że decyzją dowódcy korpusu Helmutha Weidlinga jednostki LVI KPanc. przerywają walkę i kapitulują^[7]. O 15:00 do niewoli radzieckiej trafili żołnierze korpusu wraz z gen. Weidlingiem i garnizonem berlińskim^[8].

Dowódcy:

• gen. Erich von Manstein (1941)
• gen. Ferdinand Schaal (1941−1943)
• gen. Friedrich Hoßbach (1943)
• gen. Anton Graßer (1943)
• gen. Friedrich Hoßbach (1943−1944)
• gen. Johannes Block (1944−1945)
• gen. Rudolf Koch-Erpach (1945)
• gen. Helmuth Weidling (do 2 maja 1945)^[7]

szef sztabu:

• płk Theodor von Dufving

Skład w dniu agresji na ZSRR^[9]:

• 8 Dywizja Pancerna - gen. mjr Erich Brandenberger
• 3 Dywizja Zmotoryzowana - gen. por. Kurt John
• 290 Dywizja Piechoty - gen. por. Theodor von Wrede

Skład w czerwcu 1944^[10]:

• 1 Dywizja Narciarska
• 26 Dywizja Piechoty
• 131 Dywizja Piechoty
• 253 Dywizja Piechoty
• 342 Dywizja Piechoty

• Chris Bishop: Niemieckie wojska pancerne w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11391-6.
• Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
• Robert Forczyk, Howard Gerrard: Moskwa 1941. Pierwsza porażka Hitlera. Kraków: 2008. ISBN 978-83-7396-709-0.
• Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
• Janusz Piekałkiewicz: Wojna pancerna 1939-1945. Warszawa: 1997. ISBN 83-86848-56-1.
• Tadeusz Sawicki: Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim. Warszawa: 1987. ISBN 83-01-06556-7.
• Fryderyk Zbiniewicz: Armia radziecka w wojnie z hitlerowskimi Niemcami 1941-1945. Warszawa: 1988. ISBN 83-11-07489-5.

• Leksykon Wehrmachtu - LVI Korpus Pancerny (56)