Last Train

Last Train – polski zespół muzyczny wykonujący muzykę country i blues, zorganizowany w Białymstoku przez Wiesława Mikša.

Skompletowany w 2001 Last Train, na muzycznej scenie Białegostoku i Podlasia odegrał szczególną rolę, ponieważ był to pierwszy w regionie, po dwudziestu latach, profesjonalny zespół muzyczny uprawiający muzykę country. Utworzyli go artyści pochodzący z renomowanych zespołów.

Założycielem grupy był Wiesław Mikš^[1][2][3] – lider, śpiew, gitara i kompozytor. W skład ekipy wchodzili muzycy znani z innych formacji: Mirosław Kozioł^[4][5][6][7] – perkusja (Kasa Chorych^[8][9], później: Bracia i Siostry^[10]); Grzegorz Kluczyński^[11][12] – gitara elektryczna (That's It, Orange Band Quartet, Clapton's Brothers, a następnie również Kasa Chorych^[8][9]); Tomasz Kamiński^{[13][14][15][16]} – harmonijka ustna (Formacja FRU^[17], McMahon & Kamiński^[18], Harmonijkowy Atak^[19], później również współpraca z Kasą Chorych^[8][9]); Tomasz Duszczenko^[20][21] – gitara basowa (Blue Łoter). Gościnnie w chórkach śpiewały: Ewa Bura i Katarzyna Garlukiewicz.

Wcześniej w Białymstoku muzykę country wykonywał jedynie występujący na przełomie lat 70. i 80. XX wieku Mister Olek Country Band z wokalistką Bożeną Hutnik. Zespół ten wziął udział w 1978 w pierwszej edycji białostockiej Jesieni z bluesem^[22] obok takich wykonawców, jak Kasa Chorych, Irjan (Ireneusz Dudek, Jan Janowski), Martyna Jakubowicz, Piotr Pastor, Michał „Lonstar” Łuszczyński, grupa Macieja Pietracho-Ziemskiego, Marek Śnieć^[7]. Kilka lat później, Mr Olek Country Band wystąpił na scenie Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Country „Piknik Country” w Mrągowie w 1984^[23] i ponownie w 1985^[23], gdzie wykonanie Bożeny Hutnik, która jako pierwsza na Pikniku Country zaśpiewała przebój Tammy Wynette „Stand By Your Man”, spotkało się z doskonałym przyjęciem publiczności^[23]. Mr Olek Country Band nie byli pierwszymi białostoczanami na Pikniku Country. Wyprzedził ich jednak Janusz Laskowski, który wystąpił już na pierwszym Pikniku w 1982, w Jeleniej Górze i Karpaczu^[24]. W 1985, w ramach cyklu „Country w Barbakanie”, Mr Olek Country Band wystąpił jeszcze w Krakowie wraz z Jeanne Giovanos (Stany Zjednoczone) w towarzystwie Krzysztofa Wierzchonia i Jakuba Świderskiego^[25].

Po kapeli Mr Olek Country Band, na estradzie amfiteatru mrągowskiego przez niemal dwadzieścia lat nie zaprezentował się żaden zespół z Białegostoku. Dokonał tego dopiero Last Train, który wystąpił w Mrągowie w 2003, podczas XXII Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Country „Piknik Country”^{[13][15][26][27]}. Dlatego pojawienie się zespołu Last Train stało się ważnym wydarzeniem dla muzycznego środowiska Białegostoku i Podlasia.

Pomysł powołania do życia countrowej kapeli w Białymstoku, zrodził się w wyniku korespondencji internetowej prowadzonej pomiędzy Henrykiem Chrostkiem z Los Angeles, (Stany Zjednoczone), a śpiewającym i grającym autorem muzyki i tekstów, Wiesławem Mikšem. Mikš skompletował skład grupy i w marcu 2001 roku w Białymstoku powstał zespół Last Train. Promocją początkowo zajął się Jerzy „Cowboy George” Tokajuk, a po nim rolę menedżera przejął Ryszard „Medman” Kijak, członek władz Stowarzyszenia Muzyki Country.

Zespół został objęty patronatem medialnym przez countrową audycję Muzyczny Dyliżans, prowadzoną najpierw przez Cowboya George’a i Medmana, a następnie tylko przez tego ostatniego: nadawaną co tydzień i trwającą godzinę, utrzymującą się w eterze przez pięć lat, w białostockiej rozgłośni Radio Akadera. Zespół często gościł w tej audycji zarówno w jej wydaniu lokalnym jak i w internetowym, dzięki czemu Muzyczny Dyliżans miał zasięg ogólnopolski. Spośród 218 wydań Muzycznego Dyliżansu, ponad dwadzieścia było poświęconych w całości zespołowi Last Train lub indywidualnym dokonaniom jego członków.

Spośród zapowiadanych i komentowanych w prasie koncertów Last Trainu należy wymienić te w białostockim klubie Fama^[28] 20 lutego 2003, i w pubie Fabryka, wraz z występem Alicji Boncol i jej zespołu Koalicja 8 marca 2003^[29]. Natomiast najbardziej owocnym zdaniem znawców muzyki country (Korneliusz Pacuda, Maciej Świątek, Bożena Smolnicka)^[30] był udział 25 maja 2003 w polanickich eliminacjach Przepustka do Mrągowa, kwalifikujących zespoły do występów na głównej scenie mrągowskiego Pikniku Country. W Polanicy Last Train zajął pierwsze miejsce^[26], wraz z zespołem Wild West. Dzięki temu zwycięstwu, zdobył prawo do występu na głównej scenie w Mrągowie, gdzie na XXII Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Country „Piknik Country” zagrał 26 lipca 2003, przy wypełnionej widowni amfiteatru, tuż przed koncertem Country Europa^[31].

Maciej „Woźnica” Świątek, dziennikarz i redaktor countrowego fanzinu - tygodnika Dyliżans, scharakteryzował zespół w swojej recenzji „Wrażenia z Polanicy": „Do Last Trainu jury właściwie nie miało uwag krytycznych, a chciałem zwrócić uwagę, że zaprezentował zespół dwie bardzo ciekawe piosenki własne: Ameryka i Wiosenny wiatr, zdecydowanie wyróżniające się spośród rodzimych prezentacji. Kawał drogi miał Last Train z Białegostoku do Polanicy, ale w drodze powrotnej ekipa chyba nie narzekała na niewygody. Trafili do Mrągowa za pierwszym podejściem i można mieć nadzieję, że podbiją piknikową scenę. Ogólnie mają sporo szczęścia, bo wspiera ich medialnie Radio Akadera, ale trzeba powiedzieć, że tak na to wsparcie, jak i na mrągowski występ w pełni zasługują”.

Wcześniej, przed mrągowskim „Piknikiem Country”, 12 lipca 2003 Last Train wykonał koncert w Broku podczas Nadbużańskiej Nocy Country, obok Michała „Lonstara” Łuszczyńskiego, Starej Kuźni i grupy Kaktus z Ostrołęki^[32], a następnie w Małkini urządził całonocną jam session.

W uznaniu dotychczasowego dorobku, zespół otrzymał nominację do Dyliżansu 2003 w kategorii „nowy zespół”^[33] w plebiscycie nagród na najpopularniejszych wykonawców muzyki country w Polsce, przeprowadzanego przez tygodnik Dyliżans^[34].

Mimo dużego zaawansowania przygotowań, do nagrania pierwszej płyty nie doszło z powodu braku czasu. Po czterech latach rozwijania kariery, zespół zaprzestał działalności, ze względu na wcześniejsze zobowiązania jego członków, związane z udziałem w innych formacjach. Efektem dokonań kapeli pozostała płyta demo, zawierająca cztery utwory: 1. Amy’s Back in Austin (Brady Seals / Stephen Allen Davis), 2. Honky Tonk Bladź (Wiesław Mikš), 3. Wiosenny wiatr (Wiesław Mikš), 4. Moanin’ the Blues (Hank Williams Sr.). Wśród jeszcze oczekujących na nagranie utworów, zostały skomponowane i napisane przez Wiesława Mikša: Gwiezdna droga, Ameryka, Ballada o Medmanie i kilkanaście innych.

• Wiesław Mikš (gitara akustyczna, wokal) pochodzi z Olsztyna, jest nauczycielem muzyki, pracuje Białymstoku w gimnazjum i w szkole podstawowej, oraz w Młodzieżowym Domu Kultury^[35]. Podczas studiów w olsztyńskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej był członkiem uczelnianego chóru, a jednocześnie grał na instrumentach perkusyjnych i congach we freejazzowej grupie Quintet, z którą otrzymał w 1976 wyróżnienie na wrocławskim festiwalu Jazz nad Odrą. Jest laureatem olsztyńskich Spotkań Zamkowych – Śpiewajmy Poezję w 1983 i 1984 oraz finalistą Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1984. W latach 80. grał i śpiewał poezję w klubach studenckich, otrzymywał nagrody na festiwalach i przeglądach (w Myśliborzu, Włocławku, Giżycku i w Augustowie). W 1991 występował z recitalem piosenek poetyckich w klubie White Eagle na Brooklynie, Nowy Jork (Stany Zjednoczone), a także – z okazji Dnia Polskiego – w London koło Toronto (Kanada). Brał też udział w finałach Ogólnopolskiego Przeglądu Piosenki Autorskiej w Warszawie w 2000 i 2001. Jest pomysłodawcą i liderem zespołu Last Train, oraz autorem muzyki i tekstów^[36].
• Grzegorz Kluczyński (gitara elektryczna) pracował jako nauczyciel gry na gitarze elektrycznej i na klasycznej^[12]. Grał w formacjach jazzowych That's It, Orange Band Quartet, oraz w bluesowej Clapton's Brothers, w skład której wchodzili członkowie zespołu Kasa Chorych. Współtworzył zespół Last Train.
• Tomasz Kamiński (harmonijka ustna) to z wykształcenia filozof. Jest liderem odnoszącego duże sukcesy na scenie bluesowej zespołu Formacja FRU. Znany również z duetu McMahon & Kamiński. Działał w Polskim Stowarzyszeniu Bluesowym, gdzie był członkiem rady konsultacyjnej i członkiem komisji rewizyjnej^[37]. Miłośnik motocykli i sportów ekstremalnych. Do zespołu LT dołączył w styczniu  2003.
• Mirosław Kozioł (perkusja) był członkiem zespołu Kasa Chorych w latach 1976-1984^[8][9], następnie grupy Bracia i Siostry^[10], później funkcjonował jako muzyk sesyjny.
• Tomasz „Duch” Duszczenko (gitara basowa) – najmłodszy (wiekiem) członek zespołu^[20]. Grał także w zespole Blue Łoter.
• Wojciech Mickiewicz (akordeon i instrumenty klawiszowe) – z grupą Last Train współpracował krótko.