Leon Kalina
kapitan rezerwy lekarz | |
Data urodzenia | 28 czerwca 1893 |
---|---|
Data śmierci | 1942 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Jednostki | 1 Batalion Sanitarny |
Główne wojny i bitwy | wojna polsko-ukraińska (obrona Lwowa) |
Odznaczenia | |
Leon Kalina (ur. 28 czerwca 1893, zm. 1942) – kapitan rezerwy lekarz Wojska Polskiego z tytułem doktora.
Życiorys
Urodził się 28 czerwca 1893[1]. W 1911 zdał z odznaczeniem egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie[2][3].
U kresu I wojny światowej brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej. Zorganizował działający już od 2 listopada 1918 oddział sanitarny, w którym służył jako lekarz w Odcinku I, Dom Techników-Seminarium[4][5][6].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitan rezerwy lekarza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[7][8]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 1 Batalionu Sanitarnego w garnizonie Warszawa[9][10]. W 1934 jako kapitan rezerwy był przydzielony do Kadry zapasowej I Szpitala Okręgowego w Warszawie i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[11].
Ukończył studia medyczne uzyskując stopień doktora na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie w 1919[12].
Zmarł podczas II wojny światowej w 1942[13]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 199-5-4)[14].
Odznaczenie
- Krzyż Niepodległości (28 grudnia 1933, za pracę w dziele odzyskania niepodległości)[15]
Przypisy
- ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2016-04-18].
- ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 145 z 28 czerwca 1911.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1911. Lwów: 1911, s. 63.
- ↑ Jan Gella: Ruski miesiąc 1/XI – 22/XI 1918. Ilustrowany opis walk listopadowych we Lwowie z 2 mapami. Lwów: Komitet Obywateli Miasta Lwowa, ok. 1919, s. 72.
- ↑ Jan Rogowski: Wulka i Szkoła Kadecka / Aneksy. W: Jarosław Waniorek (red.): Obrona Lwowa. 1-22 listopada 1918. Tom 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918–1920. Relacje uczestników. Warszawa: 1993, s. 318, 690. ISBN 83-85218-56-4.
- ↑ G.Łukomski, Cz.Partacz, B.Polak. / Iwona Łaptaszyńska (autor opracowania): Obrona Lwowa 1 – 22.11.1918 r.. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2016-04-18].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1230.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1109.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1130.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1023.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 217, 732.
- ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 55 z 7 marca 1919.
- ↑ Leon Kalina. bj.uj.edu.pl. [dostęp 2016-04-18].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: LEON KALINA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2016-04-18] .
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 23, poz. 35. Zamiast Medalu Niepodległości nadanego 24 października 1931, M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.