Letov Š-14
Dane podstawowe | |||
Państwo | Czechosłowacja | ||
---|---|---|---|
Producent | Letov | ||
Konstruktor | Alois Šmolík | ||
Typ | samolot myśliwski | ||
Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji mieszanej | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1924 | ||
Lata produkcji | 1924 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | silnik widlasty Škoda HS.8Fb | ||
Moc | 300 KM (221 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 8,1 m | ||
Długość | 6,43 m | ||
Wysokość | 2,86 m | ||
Masa | |||
Własna | 664 kg | ||
Startowa | 896 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 238 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 210 km/h | ||
Prędkość wznoszenia | 4,5 m/s | ||
Pułap | 7000 m | ||
Zasięg | 495 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm | |||
Użytkownicy | |||
Czechosłowacja | |||
Rzuty | |||
|
Letov Š-14 – czechosłowacki samolot myśliwski z okresu międzywojennego.
Historia
W 1924 roku w wojskowej wytwórni lotniczej Letov opracowano kolejny samolot myśliwski oznaczony jako Š-14. Był to typowy dwupłat preferowany przez lotnictwo wojskowe, przy czym zastosowano w nim licencyjny silnik produkowany w Škodzie o mocy 300 KM.
Prototyp został oblatany 1924 roku. W czasie prób fabrycznych okazało się, że dolne płaty zwiększają opór aerodynamiczny, w związku z tym samolot został przebudowany: usunięto dolne płaty i zastosowano zastrzały przebudowując go na górnopłat typu parasol. Zmniejszono tym samym jego powierzchnię nośną, która wyniosła zaledwie 10,5 m². Tak przebudowany samolot wziął udział zawodach lotniczych zajmując trzecie miejsce w konkursie prędkości osiągając wynik 246,44 km/h.
Po zakończeniu prób testowych zaniechano jednak dalszych prac nad tym samolotem.
Użycie w lotnictwie
Samolot Letov Š-14 był używany tylko do testów fabrycznych, a po przebudowaniu wziął udział w zawodach lotniczych.
Opis techniczny
Samolot myśliwski Letov Š-14 był dwupłatem o konstrukcji mieszanej: kadłub i usterzenie ogonowe były konstrukcji metalowej, natomiast skrzydła były drewniane. Kadłub mieścił odkrytą kabinę pilota, a przed nią umieszczono silnik. Napęd stanowił silnik widlasty w układzie V, 8-cylindrowy, chłodzony cieczą. Podwozie klasyczne, stałe.
Po przebudowie samolot był górnopłatem zastrzałowym typu parasol.
Uzbrojenie stanowiły 2 synchronizowane karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm umieszczone nad silnikiem po obu stronach kabiny.
Bibliografia
- Václav Němeček: Československá letadla (1918-1945). Praga: Naše vojsko, 1983, s. 31, 244-245. (cz.).
- William Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters. London: Salamander Book, 2001, s. 333-334. ISBN 978-0-86288-220-4. (ang.).