Letov Š-4
Dane podstawowe | |||
Państwo | Czechosłowacja | ||
---|---|---|---|
Producent | Letov | ||
Konstruktor | Alois Šmolík | ||
Typ | samolot myśliwski | ||
Konstrukcja | dwupłat o konstrukcji mieszanej | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1922 | ||
Lata produkcji | 1922 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | silnik widlasty Hispano-Suiza 8Ba | ||
Moc | 220 KM (162 kW) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 8 m | ||
Długość | 6,58 m | ||
Wysokość | 2,62 m | ||
Powierzchnia nośna | 16,43 m² | ||
Masa | |||
Własna | 673 kg | ||
Startowa | 980 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 232 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 200 km/h | ||
Pułap | 5500 m | ||
Zasięg | 500 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm | |||
Użytkownicy | |||
Czechosłowacja | |||
|
Letov Š-4 – czechosłowacki samolot myśliwski z okresu międzywojennego.
Historia
W 1921 roku w wojskowej wytwórni lotniczej Letov opracowano dwa nowe samoloty myśliwskie oznaczone jako Š-3 i Š-4, których konstruktorem był Alois Šmolík. Š-4 był dwupłatem, prototyp tego samolotu był gotowy w 1922 roku.
Prototyp został oblatany latem 1922 roku. Ponieważ jego osiągi odpowiadały wymaganiom stawianym przez czechosłowackie lotnictwo wojskowe, zamówiono serię 20 samolotów tego typu, przy czym kilka z nich otrzymały słabszy silnik Hispano-Suiza 8Aa o mocy 180 KM (132 kW) i oznaczone zostało jako Š-4a, samoloty tej wersji nie miały uzbrojenia i służyły do treningu akrobacji lotniczych.
Użycie w lotnictwie
Samoloty Letov Š-4 wprowadzono do eskadr myśliwskich, gdzie zastąpiły używane dotychczas francuskie samoloty SPAD S.VII i SPAD S.XIII. Ponieważ szybko uległy one zużyciu, już w 1927 roku wycofano je z jednostek liniowych, część z nich skasowano, natomiast kilka wysłano do wytwórni, gdzie przebudowano je do wersji Š-4a i używano ich jako samolotów treningowych do momentu ich całkowitego zużycia.
Opis techniczny
Samolot myśliwski Letov Š-4 był dwupłatem o konstrukcji mieszanej: kadłub i usterzenie ogonowe był konstrukcji metalowej, natomiast skrzydła drewnianej. Kadłub mieścił odkrytą kabinę pilota, a przed nią umieszczono silnik. Napęd stanowił silnik widlasty Hispano-Suiza 8Aa lub 8Ba w układzie V, 8-cylindrowy, chłodzony cieczą. Podwozie klasyczne, stałe.
Uzbrojenie stanowiły 2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm (synchronizowane), obsługiwane przez pilota, umieszczone nad silnikiem po obu stronach kabiny.
Bibliografia
- Václav Němeček: Československá letadla (1918-1945). Praga: Naše vojsko, 1983, s. 29-30, 244-245. (cz.).
- William Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters. London: Salamander Book, 2001, s. 333. ISBN 978-0-86288-220-4. (ang.).