Liga rokitnicka

Liga rokitnicka – przypuszczalna liga językowa z następującymi językami powinowatymi: polskim, litewskim, białoruskim, ukraińskim i kaszubskim. Nazwa ligi pochodzi od miejscowości Rokitno w obwodzie rówieńskim na Ukrainie[1].

Wyróżniki ligi

Cechami wspólnymi dla języków tej ligi (wszystkimi lub ich części) według Majewicza miałyby być między innymi[2]:

  • nie występuje iloczas (wyjątki: język litewski i niektóre dialekty kaszubskie),
  • występuje akcent ruchomy (poza językiem polskim i niektórymi dialektami kaszubskimi),
  • nie występują dyftongi (wyjątek: język litewski),
  • samogłoski nieakcentowane nie redukują się,
  • mnogość spółgłosek szczelinowych,
  • wymiany samogłoskowe i spółgłoskowe,
  • wokalizowane twarde /l/ (wymawiane jako /u̯/),
  • palatalizacja,
  • bogata i rozbudowana fleksja rzeczownika,
  • istnieje czasownik posesywny mieć,
  • oryginalne wspólne słownictwo.

Przypisy

  1. Majewicz 1999 ↓, s. 172.
  2. Majewicz 1999 ↓, s. 172-173.

Bibliografia

  • Alfred Majewicz: Języki świata i ich klasyfikowanie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-01-08163-5.