Linia kolejowa Laucha – Kölleda

Linia kolejowa nr 6727
Laucha – Kölleda
Dane podstawowe
Numer linii

6727

Długość

38,8 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Zdjęcie LK6727
Historia
Lata budowy

1912-1914

Rok otwarcia

1914

Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
  zlikwidowana / rozebrana lub planowana
kolej metro lub kolej lekka
stacja kolejowa/stacja metra
przystanek
stacja bez ruchu pasażerskiego
ładownia, posterunek ruchu itp
przystanek częściowo używany
koniec linii
odcinek
odcinek w tunelu
odcinek na estakadzie
wiadukt
most
tunel pod wodą
zmiana kilometrażu
granica państwowa / inna
mijanka
przejazd kolejowo-drogowy
przeprawa promowa


    odcinek zelektryfikowany
 
tor z Naumburga
0,00 Laucha (Unstrut)
tor do Nebry
3,73 Golzen (Thür)
7,57 Bad Bibra
12-Apostel-Brücke
Schnecktalbrücke
Szybka kolej Erfurt-Lipsk/Halle
12,06 Saubach (Thür)
16,01 Billroda
19,54 Lossa (Finne)
20,10 Koniec torów od 1947 r.
Granica Saksonii-Anhalt i Turyngii
22,13 Rothenberga
26,41 Bachra
29,29 Ostramondra
32,43 Großmonra-Burgwenden
35,10 Battgendorf
tor z Großheringen
38,80 Kölleda
tor do Straußfurtu
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa Laucha – Kölleda (używana jest także nazwa Finnebahn) - nieistniejąca obecnie jednotorowa linia kolei regionalnej. Położona była na obszarze dzisiejszych landów Saksonia-Anhalt i Turyngia w Niemczech. W mieście Laucha odgałęziała się od linii Naumburg – Reinsdorf. Na stacji końcowej Kölleda przechodziła w linię Straußfurt – Großheringen. Po likwidacji linii zachowano na pamiątkę wiadukty kolejowe biegnące nad rzeką Wilde Sau (dopływ Łaby); wysoki na 29 metrów Schnecktalbrücke oraz wysoki na 20 metrów 12-Apostel-Brücke.

Obecnie w miejscu dawnego torowiska przebiega częściowo droga krajowa B176.

Historia

12-Apostel-Brücke (2012)

11 marca 1908 r. rada miejska Lauchy zdecydowała o budowie nowej linii kolejowej; jeszcze w tym samym roku rozpoczęto projektowanie jej przebiegu. Roboty budowlane trwały od 8 maja 1912 r.[1]. 1 Maja 1914 r. zakończono budowę i uruchomiono torowisko między Kölledą a Lossą, 1 lipca między Lossą a Billrodą oraz 1 października tego samego roku między Billrodą a Lauchą.

W 1944 r.w dni powszednie kursowało pięć par pociągów, a w niedzielę trzy pary.

W listopadzie 1947 r. torowisko między Kölledą a Lossą zostało zdemontowane i przekazane w ramach reparacji wojennych na rzecz ZSRR. Po zlikwidowaniu przewozów pasażerskich 30 października 1967 r. trasa do Lauchy wykorzystywana była do transportu wojskowych przesyłek. Ruch pasażerski na odcinku Bad Bibra – Lossa zlikwidowano 25 maja 1968 r., natomiast odcinek Laucha – Bad Bibra został zamknięty 30 września 1973 r. Przewóz towarów do stacji Lossa funkcjonował jeszcze do 31 grudnia 1993 r., do Bad Bibry ostatni pociąg towarowy dotarł 31 grudnia 1994 r. Istniejące jeszcze torowisko nie ma już połączenia z linią Naumburg – Reinsdorf.

Pomiędzy Bad Bibrą a Saubach dawną trasę linii przecina nowo wybudowana szybka kolej Erfurt-Lipsk/Halle. W 2002 r. tuż za Saubachtalbrücke wybudowano wiadukt nad torowiskiem linii, mimo że torowisko linii Laucha – Kölleda jest nieużywane i częściowo rozebrane.

Obecnie częściowo po śladzie zlikwidowanego torowiska poprowadzona została ścieżka rowerowa.

Bibliografia

  • Paul Lauerwald: Die Pfefferminz- und Finnebahn Straußfurt-Kölleda-Laucha/Großheringen. Wesseling 1997, ISBN 3-9804798-3-8
  • Der Bahnknoten Sömmerda und seine Strecken, GünterG. Fromm, Michael UM.U. Kratzsch-Leichsenring, wyd. 1. Aufl, Bad Langensalza: Rockstuhl, 1999, ISBN 3-932554-59-0, OCLC 76043850 .
  • Paul Lauerwald: Laucha (Unstrut) - Lossa (Finne) - Kölleda. In: Neben- und Schmalspurbahnen in Deutschland einst & jetzt. 103. Ergänzungslieferung. München, GeraMond 2013, 18 S. DIN A 4, ISSN 0949-2143

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Linia kolejowa Laucha – Kölleda
  • Rozkład jazdy z 1944 r/
  • Informacje i zdjęcia trasy
  • Finnebahn znów funkcjonuje (1 maja 1999 r.). goetzulrich.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-30)].
  • Zdjęcia Finnebahn

Przypisy

  1. Angaben zur Streckeneröffnung und Bilder der Schnecktalbrücke