Lya Berger
 | Ten artykuł od 2023-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 kwietnia 1877 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 5 sierpnia 1941 |
| Narodowość | francuska |
| Język | francuski |
| Dziedzina sztuki | literatura, poezja |
 | |
Lya Berger, właśc. Marie Thérèse Léone Julia Berger (ur. 11 kwietnia 1877 w Châteauroux, zm. 5 sierpnia 1941 w Paryżu) – francuska pisarka.
Wiersze pisała już w dzieciństwie. Jej pierwszy tomik poetycki, Réalités et rêves, spotkał się z przychylną oceną Sully'ego Prudhomme'a, który opatrzył go przedmową. Wraz z Marguerite Duportal, Émile Trolliet, Achille'em Paysantem, Gustave'em Zidlerem i Henrim Allorge'em należała do grupy literackiej skupionej wokół pisma „Revue des Poètes” założonego przez Ernesta Prévosta. Publikowała także powieści, relacje z podróży i opracowania krytycznoliterackie dotyczące poetek belgijskich, holenderskich i niemieckich. Współpracowała z „Mois littéraire et pittoresque”, „La Renaissance contemporaine”, „Annales politiques et littéraires”, „Dimanches littéraires”, „Argonautes”, „L’Écho littéraire, artistique et scientifique”, „L’Écho de Paris”, „Lisez-moi bleu” i „Censeur”. W roku 1910 Théodore Joran zadedykował jej swoje dzieło Les féministes avant le féminisme (Feministki przed czasami feminizmu).
Do czasu II wojny światowej twórczość Berger cieszyła się dużą popularnością. W roku 1922 Towarzystwo Literatów Francuskich ustanowiło nagrodę jej imienia.
Główne dzieła
- Réalités et rêves (Rzeczywistości i marzenia), 1901
- Les pierres sonores (Dźwięczne kamienie), 1905
- En Lorraine (W Lotaryngii), 1907
- Les sources ardentes (Gorące źródła), 1908
- Les femmes poètes de l'Allemagne (Poetki w Niemczech), 1910
- Les effigies (Wizerunki), 1911
- La Germania vaincue (Zwyciężona Germania), 1914
- En vacances aux bords du Rhin (Wakacje nad brzegiem Renu), 1917
- Sur les routes bretonnes (Na bretońskich drogach), 1920
- Les femmes poètes de la Hollande (Poetki w Holandii), 1922
- Les femmes poètes de la Belgique (Poetki w Belgii), 1925
- C'est l'amour qui gagne (To miłość zwycięża), 1926
Bibliografia
- Nancy SloanN.S. Goldberg Nancy SloanN.S., Woman, your hour is sounding. Continuity and change in French women's Great War fiction, 1914-1919, New York: St. Martin's Press, 1999, ISBN 0-312-17707-0, OCLC 41712336 .
- Séché Alphonse, Les muses françaises. Anthologie des femmes-poètes. Morceaux choisis, accompagnés de notices biographiques et bibliographiques, Louis-Michaud, Paris 1908, t. 2.
