Maciej Czaj
Data śmierci | 8 sierpnia 1992 |
---|---|
Instrumenty | perkusja |
Gatunki | rock, jazz-rock, funky-disco, pop, rock and roll |
Zawód | muzyk, perkusista |
Powiązania | Janusz Koman |
Zespoły | |
Torpedy Incognito Kanon Rytm Zesp. akompaniujący Pro Contrze Zesp. Tadeusza Woźniaka Koman Band Test The Troubadours Grupa T N.AE. EB Band i in. |
Maciej Czaj – polski perkusista, kompozytor[1][2].
Kariera muzyczna
Wywodzi się z łódzkiego środowiska muzycznego, tam pojawił się w składach takich zespołów jak m.in.: Torpedy[3], Incognito[4], czy Kanon Rytm[5]. W latach 70. współpracował z wykonawcami o randze ogólnopolskiej[5]. Był perkusistą m.in. zespołu Tadeusza Woźniaka[6] i Koman Bandu z którym w 1974 dokonał nagrań radiowych (ukazały się w styczniu 2021 na płycie Continuation, zbierającej nagrania grupy z lat 1974-75)[7] i nagrał wydany w 1975 roku debiutancki longplay wokalistki Krystyny Prońko pt. Krystyna Prońko[1]. Był również podporą zespołu akompaniującego Pro Contrze, a także Testu z którym w maju 1975 roku zarejestrował w Polskim Radiu utwory Bez problemów i Nie bądź taka pewna siebie, które były niejako zwiastunem drugiego albumu formacji – jednak ostatecznie do nagrania krążka nie doszło[5]. Muzyk pracował w zespole od 1975, aż do zakończenia jego działalności jesienią 1976 roku[5]. Koncertował również z węgierskim Locomotivem GT[4]. W 1977 roku przez miesiąc występował w Danii z zespołem The Troubadours, który dzielił klubową scenę z Boney M.[5][8]. W 1978 roku formacja w nieco zmienionym składzie występowała pod nazwą Grupa T[8] i nagrała m.in. instrumentalną kompozycję perkusisty pt. Herbata[2]. Na początku 1979 roku łodzianin opuścił zespół i rozpoczął współpracę z Czesławem Niemenem[4]. Jako członek jego grupy N.AE. (Niemen Aerolit) występował z artystą podczas Międzynarodowego Festiwalu Interwizji Sopot'79[9][10], gdzie Niemen odniósł spektakularny sukces[11] oraz koncertował m.in. w Niemczech[12], w Armenii[13], czy w ZSRR[14]. W latach 1980-1990 grał w EB Bandzie, którego wokalistą był Wojciech Korda[4][5], gitarzystą Dariusz Kozakiewicz, basistą przez pewien czas był Tadeusz Gogosz, zaś klawiszowcem Maciej Głuszkiewicz (wcześniej podpora Klanu i Show Bandu[15]) a po jego odejściu Jerzy Zgrzeba – muzycy występowali zarobkowo w lokalach i klubach w Skandynawii[16][17]. W kraju perkusista wziął udział w imprezach wspomnieniowych Old Rock Meeting w Operze Leśnej w Sopocie (12-13.07.1986) i Gwiazdy Mocnego Uderzenia w Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu (24.03.1988)[5][18].
Zmarł 8 sierpnia 1992 roku[19].
Dyskografia
Albumy
Z zespołem Koman Band:
- 1975: Krystyna Prońko – Krystyna Prońko (LP, Pronit – SXL 1091)[1]
- 2021: Koman Band – Continuation (CD, GAD Records – GAD CD 149; zbiór nagrań radiowych zespołu z lat 1974–1975)[7]
Z zespołem Test:
- 2000: Złota kolekcja: Przygoda bez miłości (CD, Pomaton EMI – 7243 5 25562 2 9)[1]
- 2008: Z Archiwum Polskiego Radia, Vol. 9 – Test (CD, Polskie Radio – PRCD 1060)[1][20]
- 2015: Przygoda bez miłości (LP, Kameleon Records – KAMLP 09)[1]
Z zespołem Czesława Niemena N.AE.:
Z zespołem Niebiesko-Czarni:
- 1988: Przeżyjmy to jeszcze raz (3xLP, Polskie Nagrania „Muza” – SX 2616/18)[1][20]
Inne nagrania
- 1986: Old Rock Meeting A.D. 1986 (5xLP, PolJazz – KPS j 013)[20]
- 1987: Czy nas jeszcze pamiętasz? OLD ROCK MEETING (2xLP, Polskie Nagrania „Muza” – SX2505/6)[20]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Maciej Czaj. discogs.com. [dostęp 2022-03-24]. (ang.).
- ↑ a b Grupa T – Herbata. youtube.com, 2021-08-19. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).
- ↑ Torpedy. 2021-01-03. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).
- ↑ a b c d Incognito. 2021-08-08. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock ’n’ roll 1959–1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
- ↑ TVP: Tadeusz Woźniak – Zegarmistrz Światła. dailymotion.com. [dostęp 2022-04-24]. (fr.).
- ↑ a b Sebastian Chosiński: Tu miejsce na labirynt…: Dla takich chwil warto żyć! [Koman Band „Continuation” – recenzja]. esensja.pl, 2021-02-11. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).
- ↑ a b Dariusz Michalski: Trzysta tysięcy gitar nam gra. Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej – lata 1958-1973. Warszawa: Iskry, 2014, s. 344. ISBN 978-83-244-0378-3.
- ↑ Czesław Niemen – „Pokój” (Sopot'79). youtube.com, 2018-02-07. [dostęp 2022-05-08]. (pol.).
- ↑ Czesław Niemen – „Nim przyjdzie wiosna”. youtube.com, 2007-03-14. [dostęp 2022-05-08]. (pol.).
- ↑ Sopot Festival '79. bart.sopot.pl. [dostęp 2022-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-18)].
- ↑ a b Czesław Niemen –„Niemen i Przyjaciele” (live in Kolonia 10.11.1979, bootleg) – 1979. [dostęp 2022-05-09]. (ang.).
- ↑ Niemen Aerolit (fanpage N.A.E.): N.AE. i przyjaciele na stadionie w Erywaniu (Armenia). 2022-03-11. [dostęp 2022-05-08]. (pol.).
- ↑ Niemen Aerolit (fanpage N.A.E.): N.AE. w Kaliningradzie (Rosja, 10.1979). 2022-03-11. [dostęp 2022-05-08]. (pol.).
- ↑ Jerzy Sosnowski, Agnieszka Obszańska: Trójkowy Wehikuł Czasu: „Show Band, czyli polski funk z lat 70.” – wywiad z Anatolem Wojdyną. polskieradio.pl, 2014-03-15. [dostęp 2022-04-30]. (pol.).
- ↑ EB Band. facebook.com, 2021-03-11. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).
- ↑ EB Band ok. 1986-1988. facebook.com, 2021-03-11. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).
- ↑ Tomasz Dziubiński: Tomasz dziubiński. Fotokalendarium 1980–1989. tomaszdziubinski.pl, 2013-03-19. [dostęp 2022-04-30]. (pol.).
- ↑ Jacek Żyliński: Maciej Czaj. kppg.waw.pl. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).
- ↑ a b c d Jacek Żyliński: Maciej Czaj – sesje. kppg.waw.pl. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).