Marcantonio Marcolini
Kardynał prezbiter | |||
Data i miejsce urodzenia | 22 listopada 1721 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 18 czerwca 1782 | ||
Nuncjusz apostolski we Florencji | |||
Okres sprawowania | 1769–1771 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 27 lutego 1768 | ||
Sakra biskupia | 25 czerwca 1769 | ||
Kreacja kardynalska | 23 czerwca 1777 | ||
Kościół tytularny | Sant’Onofrio | ||
|
Data konsekracji | 25 czerwca 1769 |
---|---|
Konsekrator | Henryk Benedykt Stuart |
Współkonsekratorzy | Stefano Evodio Assemani |
Marcantonio Marcolini (ur. 22 listopada 1721 w Fano, zm. 18 czerwca 1782 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 22 listopada 1721 roku w Fano, jako syn Pietra Paola Marcoliniego i Any Marii Francesci Ferretti[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został kanonikiem bazyliki liberiańskiej i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur[1]. 27 lutego 1768 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 12 czerwca 1769 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Tesalonik, a trzynaście dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1769–1771 był nuncjuszem we Florencji[2]. 23 czerwca 1777 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Onofrio[2]. Zmarł 18 czerwca 1782 roku w Fano[1].