Marian Jana

Marian Jana
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

21 grudnia 1896
Stróże

Data śmierci

1985

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

2 pułk piechoty
2 Dywizja Legionów
22 pułk piechoty
32 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Marian Jana[a] (ur. 21 grudnia 1896 w Stróżach, zm. 1985) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w Stróżach, w ówczesnym powiecie grybowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Kazimierza i Marii. Był młodszym bratem Juliana (1890–1915), legionisty 4 Pułku Piechoty[2], pośmiertnie odznaczonego Krzyżem Niepodległości[3].

Marian 4 lutego 1914, jako uczeń klasy VIa wystąpił z c. k. Gimnazjum I w Tarnowie[4].

18 września 1914 został odnotowany w 16. kompanii IV baonu 2 pułku piechoty. Następnie służył w 6. kompanii II baonu 4 Pułku Piechoty. Przez 11 miesięcy walczył na froncie. 5 kwietnia 1917 został wymieniony we wniosku o odznaczenie austriackim Krzyżem Wojskowym Karola. W lipcu 1917, kryzysie przysięgowym, został przeniesiony do Polskiego Korpusu Posiłkowego[5].

15 sierpnia 1919, jako były podoficer Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 lipca 1919 podporucznikiem w piechocie. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie 2 Dywizji Legionów[6].

Służył w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej[7][8]. W roku szkolnym 1928/1929 był oficerem 7. kompanii podchorążych (II rocznik)[9], a w roku szkolnym 1929/1930 komendantem klasy „A”[10]. W październiku 1933 został przeniesiony do 22 pułku piechoty w Siedlcach[11]. 4 lutego 1934 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 28. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. W kwietniu tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu[13]. Później został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie na stanowisko wykładowcy przedmiotu taktyki piechoty[14].

W sierpniu 1939 został przeniesiony do 32 pułku piechoty w Modlinie na stanowisko dowódcy nowo sformowanego III batalionu. Na czele tego batalionu wziął udział w obronie Modlina[15]. Po kapitulacji załogi twierdzy dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał kolejno w Stalagu XIII A, Oflag VII C Laufen, Oflagu XI B Braunschweig (od 26 maja 1940), Oflagu IV C Colditz i Oflagu X C Lubeka (od 21 stycznia 1942)[16].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W styczniu 1934 sprostowano imiona kpt. Mariana Seweryna Jana z „Marian Seweryn” na „Marian”[1].

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 33.
  2. ↑ Julian Jana. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-09-30].
  3. ↑ a b Zarządzenie o nadaniu Krzyża Niepodległości z mieczami, Krzyża Niepodległości i Medalu Niepodległości (M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199) „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  4. ↑ Sprawozdanie 1914 ↓, s. 66.
  5. ↑ Żołnierze Niepodległości ↓.
  6. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 87 z 3 września 1919 roku, poz. 3039.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 137, 215.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 803.
  9. ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 418.
  10. ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 421.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 196.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 5 lutego 1934 roku, s. 71.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 149.
  14. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 454.
  15. ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 198, 357.
  16. ↑ Straty ↓.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931 roku, s. 366.
  18. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 57.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 24 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  20. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

Bibliografia

  • Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I w Tarnowie za rok szkolny 1913/14. Tarnów: nakładem Funduszu Naukowego, 1914.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
  • Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].
  • Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-09-30].