Mennica w Królewcu

Mennica w Królewcu – mennica[1]:

  • krzyżacka, w której bito:
  • lenna książęca, w której bito za rządów:
    • Albrechta Hohenzollerna:
      • denary (bez daty, 1558–1560, 1563),
      • szelągi (1529–1531, 1550–1554, 1556–1560),
      • grosze (1529–1535, 1537–1548, 1550–1551, 1558),
      • trojaki (1530–1531, 1533–1535, 1537–1546, 1550, 1558),
      • szóstaki (1534–1535),
    • Albrechta Fryderyka – denary (1570–1572),
    • Jerzego Fryderyka:
      • trzeciaki (1586, 1588, 1593–1596),
      • szelągi (1586, 1591, 1593–1596),
      • grosze (1586–1587, 1589, 1594–1597),
      • trojaki (1586, 1588–1590),
      • talary (1586, 1598),
      • dukaty (1586–1590, 1595–1597),
    • Jerzego Wilhelma:
      • szelągi (1623–1630, 1633),
      • grosze (1625),
      • półtoraki (1621–1628, 1633),
      • orty (1621–1626),
      • półtalary (1628, 1634–1636, 1638),
      • talary (1620, 1627–1639),
      • dwutalary (1623, 1631–1631, 1640),
      • dukaty (1635, 1637–1640);
    • Fryderyka Wilhelma:
      • szelągi (bez daty, 1653–1655, 1657),
      • orty (1651–1652, 1656),
      • talary (1641–1642, 1652),
      • dukaty (1641, 1643, 1646, 1651),
      • dwudukaty (1651–1653).
  • książęca później królewska pruska, (po 1657 r. po ustaniu zależności lennej od Korony) – monety pruskie na wzór i według stopy menniczej zbliżonej do standardów Rzeczypospolitej.

Przypisy

  1. AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 163–164, ISBN 83-01-09710-8 .