Mennica w Toruniu
Mennica w Toruniu – mennica działająca w Toruniu jako[1]:
- mennica krzyżacka (XIII–XV? w.), w której bito:
- brakteaty guziczkowe,
- kwartniki, szelągi, półskojce w czasach Winrycha von Kniprode (1351–1382),
- szelągi w czasach:
- Konrada Zollenera (1382–1390),
- Konrada III von Jungingena (1393–1407),
- Ulryka von Jungingena (1407–1410),
- Michała Kũchmeistera (1414–1422),
- Pawła von Russdorfa (1422–1441),
- Konrada von Erlichshausena (1441–1449),
- Ludwika von Erlichshausena (1450–1467),
- mennica ziem pruskich, w której bito za panowania:
- Kazimierza IV – szelągi (MONETA DVCATVS PRVCE),
- Zygmunta I:
- denary (bez daty),
- szelągi (1528–1531),
- grosze (1528–1534),
- trojaki (1528–1532, 1534–1535),
- szóstaki (1528, 1530, 1532, 1534–1535),
- mennica miejska, w której bito za panowania:
- Kazimierza IV – szelągi (MONETA TORVNENSIS),
- Zygmunta III:
- ¼ talara (1630),
- ½ talara (1630–1632),
- talary pożarowe (1629),
- talary (1630–1632),
- talary bezkrólewia (1632),
- Władysława IV:
- ½ talara (1640, 1642),
- talary (1633–1648),
- dukaty (1633–1648),
- Władysława IV:
- Jana II Kazimierza:
- szelągi (1665–1666, 1668),
- dwojaki (1651),
- orty (1650–1651, 1653–1655, 1659–1668),
- talary (1649–1650, 1659, 1663),
- dukaty (1649–1651, 1653–1655, 1659–1661, 1666–1668),
- dwudukaty (1660, 1662–1665, 1667–1668),
- Michała Korybuta:
- szelągi (bez daty, 1671),
- dwudukaty (1671).
- Augusta III:
- miedziane szelągi (1760–1763),
- trojaki (1763),
- szóstaki (1762–1763),
- Jana II Kazimierza:
- Stanisława Augusta:
- miedziane szelągi (1765),
- trojaki (1764–1765),
- szóstaki (1765),
- Karola X Gustawa, pod okupacją szwedzką:
- orty (bez daty, 1655–1658).
- Stanisława Augusta:
Zobacz też
Przypisy
- ↑ AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 312–313, ISBN 83-01-09710-8 .