Mennica we Lwowie
Mennica we Lwowie – mennica[1]:
- ruska, w której bito[2]:
- miedziane puły oraz srebrne kwartniki za panowania:
- Kazimierza III,
- Ludwika Węgierskiego,
- Władysława Opolczyka,
- za panowania Władysława II Jagiełły:
- miedziane puły oraz srebrne kwartniki za panowania:
- koronna, w której za panowania Jana II Kazimierza bito[2]:
- ze sreber kościelnych, od maja 1656, do stycznia 1657 r.:
- szóstaki (11 988 sztuk)
- orty (207 075 sztuk),
- w czasie dzierżawy G.B. Amurettiego (1660–1662) i Andrzeja Tymfa (1663) bito[1]:
- półtoraki (1661),
- szóstaki (1660–1662),
- orty (1660),
- złotówki (1663–1664),
- talary (1661),
- dukaty (1661),
- dwudukaty (1660–1661).
- ze sreber kościelnych, od maja 1656, do stycznia 1657 r.:
Mennica funkcjonowała prawdopodobnie w kamienicy Bandinellego na rogu Rynku 2 i ul. Dominikańskiej oraz w dwóch dostawionych szopach drewnianych[3].
Przypisy
- ↑ a b AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 180–181, ISBN 83-01-09710-8 .
- ↑ a b AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 180, ISBN 83-01-09710-8 .
- ↑ AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 181, ISBN 83-01-09710-8 .