Mięsień mostkowo-gnykowy (łac. musculus sternohyoideus) – w anatomii człowieka parzysty, długi i cienki mięsień szyi, należący do grupy mięśni podgnykowych. Przyczepia się do rękojeści mostka, końca mostkowego obojczyka, a także pomiędzy tymi kośćmi, na torebce stawu mostkowo-obojczykowego. Końcowy przyczep znajduje się na kości gnykowej. Mięsień leży do przodu od mięśni: mostkowo-tarczowego i tarczowo-gnykowego[1][2].
↑ abcAdamA.BochenekAdamA., MichałM.ReicherMichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 738–741, ISBN 978-83-200-4323-5.
↑ abcRichard L.R.L.DrakeRichard L.R.L., A. WayneA.W.VoglA. WayneA.W., Adam W.M.A.W.M.MitchellAdam W.M.A.W.M., Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 176–178, ISBN 978-83-66548-16-9.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.