Minotaur 1
Rodzina rakiet nośnych Minotaur | |||
Rakieta Minotaur 1 w czerwcu 2011 roku | |||
Producent | Northrop Grumman | ||
---|---|---|---|
Koszt wystrzelenia | 12,5 mln USD (kurs z 1999) | ||
Data pierwszego startu | 27 stycznia 2000 | ||
Data ostatniego startu | 18 czerwca 2024 | ||
Statystyki | |||
Wszystkie starty | 12 | ||
Udane starty | 12 (100%) | ||
Nieudane starty | 0 | ||
Zdolność wynoszenia | LEO: 580 kg | ||
Siła ciągu przy starcie | 720 kN | ||
Wymiary | |||
Długość | 19,21 m | ||
Średnica | 1,67 m | ||
Masa całkowita | 36 200 kg | ||
Stopnie rakiety | |||
Stopień 1. | M55A1 | ||
Stopień 2. | SR19 | ||
Stopień 3. | Orion 50XL | ||
Stopień 4. | Orion 38 | ||
|
Minotaur 1 – amerykańska rakieta nośna wywodząca się z pocisku Minuteman II przeznaczona głównie do wynoszenia małych satelitów głównie dla rządu Stanów Zjednoczonych i stanowi jedną z części rodziny rakiet Minotaur(inne języki) produkowanych przez Orbital Sciences Corporation(inne języki) (obecnie Northrop Grumman).[1]
Opis rakiety
Minotaur I jest następcą rakiety Taurus należącej do Orbital Sciences Corporation(inne języki) (którego nazwa została zmieniona na Minotaur-C[2]) i powstała na zamówienie rządu USA, aby móc wykorzystać części z wycofywanych pocisków balistycznych.[3]
Pierwszy stopień rakiety Minotaur 1 składa się z silnika M55A1 wcześniej wykorzystywanego w pocisku balistycznym Minuteman 1A[4]. W drugim stopniu znajduje się silnik SR19, który znajdował się w drugim stopniu pocisku Minuteman 2[5]. Silniki Orion 50XL i Orion 38 pochodzą z rakiety Pegasus XL(inne języki), a w Minotaurze 1 służą jako trzeci i czwarty stopień.[6][7]
Początkowo starty Minotaura I odbywały się z bazy Sił Kosmicznych Vandenberg jednak od 2006 roku, starty odbywały się także z centrum kosmicznego znajdującego się na wyspie Wallops.[3]
Lista lotów rakiety
Łącznie odbyło się dwanaście startów rakiety Minotaur I i wszystkie z nich zostały zakończone sukcesem.
Numer lotu | Data startu | Ładunek | Orbita docelowa | Miejsce startu | Status |
---|---|---|---|---|---|
1 | 27 stycznia 2000 | JAWSAT, Falconsat 1, ASUSat 1, OCSE, OPAL | LEO | Vandenberg SFB | Sukces[8] |
2 | 19 lipca 2000 | Sindri, Picosat 7, Picosat 8, MEMS 3, MEMS 4 | LEO | Vandenberg SFB | Sukces[9] |
3 | 11 kwietnia 2005 | XSS 11 | LEO | Vandenberg SFB | Sukces[10] |
4 | 23 września 2005 | Streak | LEO | Vandenberg SFB | Sukces[11] |
5 | 15 kwietnia 2006 | COSMIC (FORMOSAT-3) | LEO | Vandenberg SFB | Sukces[12] |
6 | 16 grudnia 2006 | TacSat-2, GeneSat-1 | LEO | Mid-Atlantic Regional Spaceport(inne języki) | Sukces[13] |
7 | 24 kwietnia 2007 | NFIRE | LEO | Mid-Atlantic Regional Spaceport | Sukces[14] |
8 | 19 maja 2009 | TacSat 3. PharmaSat 1, Aerocube 3, HawkSat I, Polysat CP6 | LEO | Mid-Atlantic Regional Spaceport | Sukces[15] |
9 | 6 lutego 2011 | NROL-66 | LEO | Vandenberg SFB | Sukces |
10 | 30 czerwca 2011 | ORS-1 | LEO | Mid-Atlantic Regional Spaceport | Sukces |
11 | 20 listopada 2013 | ORS-3, STPSat 3, ORSES, ORS Tech 1,2, SENSE 1,2, Firefly, Ho‘oponopono 2, STARE B (Horus), 8 sateltów Prometheus, Black Knight 1, NPS-SCAT, COPPER, Trailblazer 1, SwampSat, CAPE 2, Vermont Lunar Cubesat, ChargerSat 1, DragonSat 1, KySat 2, TJ3Sat, PhoneSat v2.4 | LEO | Mid-Atlantic Regional Spaceport | Sukces[16] |
12 | 15 czerwca 2021 | NROL-111 | LEO | Mid-Atlantic Regional Spaceport | Sukces[17] |
13 | 18 czerwca 2024 | Mk21A | Lot suborbitalny | Vandenberg SFB | Sukces[18] |
Przypisy
- ↑ Minotaur Rocket [online], Northrop Grumman [dostęp 2024-04-17] (ang.).
- ↑ Spaceflight Now | Breaking News | Taurus rocket on the market with new name, upgrades [online], spaceflightnow.com [dostęp 2024-04-17] .
- ↑ a b Orbital ATK, Minotaur I User’s Guide [online], orbitalatk.com, 2015 [dostęp 2024-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-02] (ang.).
- ↑ M55A1 [online], www.astronautix.com [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ SR19 [online], www.astronautix.com [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Orion-50 [online], space.skyrocket.de [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Orion-38 [online], space.skyrocket.de [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Spaceflight Now | Minotaur Launch Report | Mission Status Center [online], www.spaceflightnow.com [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Spaceflight Now | Minotaur Launch Report | Mission Status Center [online], www.spaceflightnow.com [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Spaceflight Now | Breaking News | Minotaur rocket launches U.S. military spacecraft [online], www.spaceflightnow.com [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Spaceflight Now | Breaking News | Rocket launch paints sky with breath-taking scene [online], www.spaceflightnow.com [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Spaceflight Now | Minotaur Mission Report | Mission Status Center [online], www.spaceflightnow.com [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Spaceflight Now | Minotaur Launch Report | Minotaur rocket makes sunrise ascent from Virginia [online], www.spaceflightnow.com [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Spaceflight Now | Breaking News | Missile research spacecraft soars into orbit from Virginia [online], www.spaceflightnow.com [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ Spaceflight Now | Breaking News | Minotaur lofts experimental satellite for U.S. military [online], www.spaceflightnow.com [dostęp 2023-11-01] .
- ↑ ChrisCh. Bergin ChrisCh., Orbital's Minotaur I successfully lofts multitude of payloads [online], NASASpaceFlight.com, 19 listopada 2013 [dostęp 2024-04-17] (ang.).
- ↑ Northrop Grumman Successfully Launches Minotaur I Rocket for the National Reconnaissance Office [online], Northrop Grumman Newsroom [dostęp 2023-11-01] (ang.).
- ↑ GregG. Hadley GregG., Air Force, Lockheed Test New Reentry Vehicle for Sentinel ICBM [online], Air & Space Forces Magazine, 18 czerwca 2024 [dostęp 2024-08-01] (ang.).
Bibliografia
- Mark Wade: Minotaur. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
- Jonathan McDowell: Launchlog. [w:] Jonathan's Space Home Page [on-line]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Rodzina rakiet Minotaur na stronie Northrop Grumman (ang.)