Mistrzostwa Europy w Rugby 7 Kobiet 2016 – czternaste mistrzostwa Europy w rugby 7 kobiet, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Rugby Europe mające na celu wyłonienie najlepszej żeńskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Europie. Zostały rozegrane w formie pięciu turniejów w trzech hierarchicznie ułożonych dywizjach w okresie od 11 czerwca do 25 września 2016 roku. W walce o tytuł mistrzowski brało udział dwanaście zespołów, pozostałe europejskie drużyny, które przystąpiły do rozgrywek, występowały w niższych dywizjach, pomiędzy wszystkimi trzema istnieje system awansów i spadków, toteż zawody służyły również jako pierwszy etap kwalifikacji do turnieju rugby 7 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020.
W obu finałach GPS spotkały się reprezentacje Rosji i Francji, które podzieliły się zwycięstwami, jednak dzięki lepszemu bilansowi punktowemu tytuł mistrzyń Europy odzyskały po roku przerwy Rosjanki. Brązowy medal zdobyły Irlandki, które w obu turniejach zajęły czwarte lokaty ulegając w każdym z nich nieklasyfikowanym w punktacji generalnej Brytyjkom[1][2]. Najwięcej punktów i przyłożeń w całym cyklu zdobyła przedstawicielka triumfatorek, Elena Zdrokova. Awans do najwyższej klasy rozgrywkowej zyskały Szwedki i Polki[3], zaś do Trophy promowane zostały Łotwa i Malta[4].
Informacje ogólne
Mistrzostwa zostały rozegrane w formie pięciu turniejów – dwóch w Women’s Grand Prix Series, dwóch w Women’s Trophy oraz jednym w Women’s Conference. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniego roku. W turniejach dwóch czołowych dywizji brało udział po dwanaście reprezentacji, zaś w najniższej szesnaście zespołów liczących maksymalnie dwanaście zawodniczek. Turniej Conference został rozegrany w dniach 23–24 lipca w Sarajewie, o Trophy rywalizowano zaś 18–19 czerwca w Czechach i 2–3 lipca w Ostrzyhomiu[5]. Mistrzem Europy zostawała natomiast drużyna, która po rozegraniu dwóch turniejów Grand Prix Series – w Kazaniu (11–12 czerwca) i Brive-la-Gaillarde (24–25 września) – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca[6]:
Miejsce
Punkty
1
20
2
18
3
16
4
14
5
12
6
10
7
8
8
6
9
4
10
3
11
2
12
1
W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie[7]:
lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
większej ilości zdobytych przyłożeń;
rzutu monetą.
Reprezentacje w dwunastozespołowych turniejach zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy rywalizujące w pierwszej fazie w ramach grup systemem kołowym. Po zakończeniu pierwszej fazy ustalany był ranking przed dwumeczową fazą play-off – czołowa ósemka awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe cztery zespoły walczyły zaś o Bowl. W przypadku szesnastozespołowego turnieju drużyny rywalizowały w ramach czterech czterozespołowych grup o dwa czołowe miejsca premiowane awansem do ćwierćfinałów. Spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Przy ustalaniu rankingu po fazie grupowej w przypadku tej samej liczby punktów lokaty zespołów były ustalane kolejno na podstawie [8]:
wyniku meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
większej ilości zdobytych punktów;
większej ilości zdobytych przyłożeń;
rzutu monetą.
Jedynie finał składał się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych spotkaniach połowa meczu obejmowała zaś siedem minut. W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci[9].
Pomiędzy dywizjami istnieje system awansów i spadków – po zakończonym sezonie dwie najsłabsze reprezentacje z Grand Prix Series oraz Trophy zostały relegowane do niższych klas rozgrywkowych, a ich miejsce zajęli finaliści zawodów odpowiednio Trophy oraz Conference, z zastrzeżeniem, że spadku nie mogli doznać gospodarze turniejów tej edycji[10].
W ramach przygotowań do turnieju rugby 7 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 Brytyjczycy wystawili w Kazaniu dwa zespoły – Royals i Lions – zastępujące reprezentacje Anglii i Walii[11]. W drugim turnieju powrócono zaś do narodowych reprezentacji, które jednak wystąpiły pod nazwami z pierwszych zawodów[12][13].
Conference
W rozegranym w Sarajewie turnieju[14] triumfowaly Łotyszki[15][16]
Choć rok wcześniej zawody zostały rozegrane na stadionie Tulpar, edycja 2016 odbyła się na Stadionie Centralnym[25]. W transmitowanym w Internecie turnieju[26] w swoich grupach najlepsze były Francja, Rosja oraz GB Lions i taką kolejnością zakończyły się te zawody[27][28][29][30].
Podobnie jak rok wcześniej zawody zostały rozegrane na Stade Raymond Faucher w Malemort w pobliżu Brive[31][32]. Triumfowały w nich Rosjanki pokonując gospodynie rewanżując się za porażkę z finału pierwszego turnieju, w meczu o trzecie miejsce GB Lions ponownie pokonały Irlandki[1][33][34].
↑ abRussia Women Team crowned European Champion 2016 in Malemort. rugbyeurope.eu. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-26)]. (ang.).
↑Russia win European 7s title. scrumqueens.com. [dostęp 2016-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)]. (ang.).
↑Polki awansowały do Women Sevens Grand Prix!. pzrugby.pl. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-13)]. (pol.).
↑Latvija augstāk!!!. rugbylatvia.com. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-03)]. (łot.).
↑GB Women Sevens name squads for Kazan. englandrugby.com. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-07)]. (ang.).
↑England name three Olympians for Malemort Sevens. englandrugby.com. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-29)]. (ang.).
↑Wakley places big demands on GB Royals. wru.wales. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-29)]. (ang.).
↑Rugby Europe Sevens, Women’s Conference 1, Sarajevo. rugby.ba. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-04)]. (ang.).
↑Latvijas sieviešu regbija 7 izlase triumfē Sarajevā. rugbylatvia.com. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-03)]. (łot.).
↑Rugby Europe Sevens, Women’s Conference 1, Sarajevo, 2016. rugby.ba. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-04)]. (ang.).
↑Praha přivítá Rugby Europe – Women 7s Trophy. rugbyunion.cz. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-15)]. (cz.).
↑Češky skončily na osmém místě na domácím turnaji. rugbyunion.cz. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-15)]. (cz.).
↑Polki na III miejscu w Pradze!. pzrugby.pl. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-03)]. (pol.).
↑Esztergomban női Európa-bajnokság lesz a hétvégén!. rugby.hu. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-29)]. (węg.).
↑Women's 7's Trophy Esztergom 2016 Manual. rugby.hu. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-03)]. (ang.).
↑Vége a csoportkörnek, újra felső ágon a magyarok!. rugby.hu. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-29)]. (węg.).
↑Történelmi eredményt ért el a magyar női olimpiai rögbi válogatott. rugby.hu. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-29)]. (węg.).
↑ME Esztergom - dzień drugi. pzrugby.pl. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-03)]. (pol.).
↑11-12 июня в Казани пройдет этап Европейской Гран-При серии по регби-7 среди женских команд. rugby.ru. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-10)]. (ros.).
↑Видеотрансляция этапа Европейской Гран-При серии по регби-7 в Казани. rugby.ru. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-10)]. (ros.).
↑Этап Европейской Гран-При серии по регби-7 в Казани. В четвертьфинале сборная России сыграет с Португалией. rugby.ru. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-10)]. (ros.).
↑Женская сборная России заняла 2-е место на этапе Европейской Гран-При серии в Казани. rugby.ru. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-10)]. (ros.).
↑France team takes away the first stage of the Rugby Europe Sevens Grand Prix Series in Kazan. rugbyeurope.eu. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-27)]. (ang.).
↑GB take Plate in final hit out. worldrugby.org. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-15)]. (ang.).
↑Championnat d’Europe 2016 de Rugby à 7 féminin. Sevens Women's Grand Prix Series. malemortsurcorreze.com. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-29)]. (fr.).
↑France women eye Grand Prix title. worldrugby.org. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-26)]. (ang.).
↑Malemort Jour 2. ffr.fr. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-29)]. (fr.).
↑RUSSIAN WOMEN SPOIL THE PARTY. worldrugby.org. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-28)]. (ang.).
Bibliografia
2016 RUGBY EUROPE Women’s Senior Sevens Competition Manual. rugbyeurope.eu. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-12)]. (ang.).
Rugby Europe Women Sevens Grand Prix. rugbyeurope.eu. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-06)]. (ang.).
Rugby Europe Sevens, Women Trophy. rugbyeurope.eu. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-12)]. (ang.).
Rugby Europe Sevens, Women’s Conference 1. rugbyeurope.eu. [dostęp 2016-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-06)]. (ang.).
Gruzja
Luksemburg
Słowenia
Słowacja
Bułgaria
Litwa
Serbia
Malta
Chorwacja
Austria
Andora
Łotwa
Turcja
Czarnogóra
Bośnia i Hercegowina
Szkocja
Szwajcaria
Czechy
Izrael
Polska
Niemcy
Dania
Norwegia
Szwecja
Rumunia
Węgry
Mołdawia
Francja
GB Royals
Holandia
Finlandia
Rosja
Irlandia
Włochy
Belgia
Hiszpania
Portugalia
Ukraina
