Modus ponendo ponens

Modus ponendo ponens[1] (sposób potwierdzający przez potwierdzenie) – tautologia rachunku zdań i analogiczny schemat wnioskowania dedukcyjnego.

Tautologia rachunku zdań mówi, że jeśli uznajemy prawdziwość poprzednika prawdziwej implikacji, to musimy uznać też prawdziwość jej następnika[2]:

[ ( p q ) p ] q {\displaystyle [(p\rightarrow q)\land p]\rightarrow q}

Analogiczny schemat wnioskowania dedukcyjnego ma postać[2]:

p q {\displaystyle p\rightarrow q}
p {\displaystyle p}
q {\displaystyle q}


Istnieje także reguła dedukcyjna o analogicznej strukturze, zwana regułą odrywania.

Zobacz też

  • Logika matematyczna

Przypisy

  1. modus ponendo ponens, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-11] .
  2. a b MarcinM. Sydow MarcinM., Discrete Mathematics Rules of Inference and Mathematical Proofs [online], s. 16 [dostęp 2023-03-11]  (ang.).

Bibliografia

  • StefanS. Hugtenburg StefanS., Delftse Foundations of Computation, 2nd Edition, Minneapolis, MN 2018, ISBN 978-94-6366-598-8, OCLC 1345677665 [dostęp 2023-03-04]  (ang.).
Encyklopedie internetowe (reguła dedukcyjna):
  • Britannica: topic/modus-ponens
  • DSDE: modus_ponens