Monaster św. Elżbiety w Mińsku
Cerkiew św. Elżbiety na terenie monasteru | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miasto wydzielone | Mińsk | ||
Miejscowość | Mińsk | ||
Kościół | |||
Eparchia | |||
Klauzura | nie | ||
Typ monasteru | żeński | ||
Obiekty sakralne | |||
Cerkiew | św. Elżbiety | ||
Cerkiew | św. Mikołaja | ||
Cerkiew | Ikony Matki Bożej „Władająca” | ||
Założyciel klasztoru | Filaret (Wachromiejew) | ||
Data budowy | od 1999 | ||
Położenie na mapie Mińska | |||
Położenie na mapie Białorusi | |||
53°57′22″N 27°32′18″E/53,956111 27,538333 | |||
| |||
Strona internetowa |
Monaster św. Elżbiety – prawosławny żeński klasztor w Mińsku, w jurysdykcji eparchii mińskiej.
Monaster został założony w 1999 decyzją metropolity mińskiego i słuckiego, egzarchy Białorusi Filareta, poprzez przekształcenie w żeński klasztor żeńskiego bractwa św. Elżbiety. Organizacja ta powstała trzy lata wcześniej i zrzeszała kobiety pracujące bezpłatnie w szpitalu psychiatrycznym w Mińsku i otaczające opieką chorych i wykluczonych ze społeczeństwa[1]. Początkowo organizacja była związana z soborem Świętych Piotra i Pawła w Mińsku. W grudniu 1999 poświęcona została pierwsza cerkiew klasztorna pod wezwaniem św. Mikołaja[1]. W kolejnych latach wznoszone były dalsze obiekty monasterskie[2]. W 2005 poświęcona została główna klasztorna cerkiew św. Elżbiety[2]. Przy monasterze działają pracownie ikonopisarska, architektoniczna, konserwatorska, mozaiki, malarstwa ściennego, studio nagraniowe zajmujące się wydawaniem płyt z muzyką cerkiewną, wydawnictwo[2][1].
W czasie pandemii Covid-19 w 2020 roku nabożeństwo wielkanocne odprawiało ponad tysiąc wiernych, przy czym na sto trzydzieści sióstr zakonnych u około stu stwierdzono zakażenie Covid-19[3][4]. Podczas rosyjskiej inwazji na Ukrainę od 2022 r. klasztor zbierał datki na rzecz armii rosyjskiej pod przewodnictwem zakonnicy Aleksandry (prawdziwe nazwisko: Ludmiła Liachowa). Do września 2023 roku klasztor zakupił dla armii rosyjskiej dziewięć samochodów. Drony dostarczono także wojskom rosyjskim[5]. Klasztor krytykowano także za udział w kampanii homofobicznej[6], wspieranie Aleksandra Łukaszenki i politycznie zwolnienia w 2020 r.[5], a także za zarządzanie finansami[7].
Przypisy
- ↑ a b c ЛЕТОПИСЬ (1996–2000)
- ↑ a b c ЛЕТОПИСЬ (2001–2007)
- ↑ На Пасху минский монастырь принял десятки верующих. Теперь COVID-19 подозревают у 100 из 130 монахинь
- ↑ Коронавирус в Беларуси: всплеск заболеваемости, открытые храмы и закрытая информация
- ↑ a b St Elisabeth Convent of Minsk: Unveiling the Truth
- ↑ More than 52,000 Belarusians sign petition to adopt law banning LGBT propaganda
- ↑ «Бюро Медиа»: Как минский Свято-Елисаветинский женский монастырь превратился в бизнес-холдинг
- p
- d
- e