Nasiczne
osada | |||
Budowa drogi koło Nasicznego (1968) | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | bieszczadzki | ||
Gmina | Lutowiska | ||
Sołectwo | Dwernik | ||
Liczba ludności (2020) | 57[2] | ||
Strefa numeracyjna | 13 | ||
Kod pocztowy | 38-713[3] | ||
Tablice rejestracyjne | RBI | ||
SIMC | 0356240[4] | ||
Położenie na mapie gminy Lutowiska | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego | |||
49°10′39″N 22°36′06″E/49,177500 22,601667[1] | |||
|
Nasiczne – osada w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska[4][5].
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Michała Archanioła w Dwerniku.
Historia
W połowie XIX wieku właścicielką posiadłości tabularnej w Caryńskiem z Nasicznem była Krystyna Niemczewska[6]. Na przełomie XIX i XX wieku obszary we wsi posiadał Antoni Pogłodowski[7], a w 1903 odkupił je od niego Teodor Alfred Serwatowski.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Po II wojnie światowej wieś uległa całkowitemu zniszczeniu i wysiedleniu. Obecna zabudowa i infrastruktura osady leśnej powstały po 1956.
Nasiczne leży w Bieszczadach w dolinie Nasiczniańskiego Potoku (w dolnym biegu Dwernik), przy drodze Dwernik – Brzegi Górne. Znajduje się tam leśniczówka i stanica Chorągwi Gdańskiej ZHP.
W pobliżu Nasicznego znajdują się trzy jaskinie, w tym największe w polskich Bieszczadach: Jaskinia w Nasicznem II i Jaskinia w Nasicznem I[8].
Demografia
- 1921 Nasiczne zamieszkiwało 247 osób (w 41 domach mieszkalnych):
- 225 wyznania greckokatolickiego
- 14 wyznania rzymskokatolickiego
- 8 wyznania mojżeszowego
- 1991 – 57 osób
- 2004 – 49 osób
- 2020 – 57 osób[2]
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86038
- ↑ a b Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 4 [dostęp 2022-05-20]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 807 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 29.
- ↑ Pogłodowski. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2015-06-17].
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2018-02-22] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Caryńskie z przysiółkiem Nasiczne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 528 .
- Nasiczne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 923 .
- Przekształcenia krajobrazu wiejskiego Bieszczadów Wysokich w ciągu ostatnich 150 lat (Berehy Górne, Nasiczne, Caryńskie)
- p
- d
- e
- Siedziba gminy: Lutowiska
Wsie |
|
---|---|
Osady | |
Części wsi |
|
Nieoficjalna część wsi |
|
Miejscowości opuszczone |
|