Nawałnik galapagoski
| Hydrobates tethys | |||
| (Bonaparte, 1852) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | rurkonose | ||
| Rodzina | nawałniki | ||
| Rodzaj | Hydrobates | ||
| Gatunek | nawałnik galapagoski | ||
| Synonimy | |||
| | |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 najmniejszej troski | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
| |||
| |||
Nawałnik galapagoski[4] (Hydrobates tethys) – gatunek małego ptaka oceanicznego z rodziny nawałników (Hydrobatidae). Nie jest zagrożony wyginięciem.
Występowanie i biotop
Występuje na rozległym obszarze Pacyfiku, od zachodniego wybrzeża Kalifornii (Stany Zjednoczone) do środkowo-zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej[5]. Na wyspach Galapagos utrzymuje się osiadła populacja, ptaki są tam jednak zagrożone atakami ze strony polujących na nie uszatek błotnych[5]. Gniazduje także na wyspie San Gallán u wybrzeży Peru[5].
Systematyka
Często umieszczany w rodzaju Oceanodroma[2][3][6]. Wyróżnia się dwa podgatunki[2][6]:
- O. t. tethys (Bonaparte, 1852) – gniazduje na Galapagos
- O. t. kelsalli (Lowe, 1925) – gniazduje na wyspach u wybrzeży Peru
Morfologia
Długość ciała 18–20 cm, rozpiętość skrzydeł 34–38 cm, masa ciała około 23 g[7].
Upierzenie skrzydeł ciemne z jasną plamą na pokrywach[5]. Biały kuper i pokrywy nadogonowe[5]. Brak dymorfizmu płciowego[5].
Ekologia i zachowanie
Tryb życia
Ptak przystosowany do życia na otwartym oceanie[5]. Zbiera pokarm z powierzchni wody, ale potrafi także nurkować w falach[5]. Powodem wędrówek nawałników galapagoskich jest m.in. Prąd Humboldta, którego otoczenie stanowi bogate źródło dostępnego pożywienia[5].
Pożywienie
Pokarm stanowią ryby, kałamarnice oraz kryl[5].
Lęgi
Gniazduje w koloniach. Szczyt sezonu lęgowego przypada na maj i czerwiec[7]. Gniazdo zakłada w szczelinach skalnych lub pod roślinnością[5]. Samica składa 1 białe jajo[5]. Inkubacja trwa 40–42 dni, a zajmują się nią oboje rodzice, zmieniając się co około 5 dni. Również karmieniem pisklęcia zajmują się oboje rodzice. Młode jest w pełni opierzone po około 75 dniach od wyklucia[7].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje nawałnika galapagoskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 2000 roku. W 2004 roku szacowano, że światowa populacja liczy co najmniej 500 tysięcy osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na drapieżnictwo[3].
Przypisy
- ↑ Oceanodroma tethys, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2021-07-24] (ang.).
- ↑ a b c Wedge-rumped Storm-petrel (Oceanodroma tethys). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (ang.).
- ↑ a b c Hydrobates tethys, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Hydrobatidae Mathews, 1912-13 (1865) – nawałniki – Northern Storm-petrels (wersja: 2021-07-07). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-24].
- ↑ a b c d e f g h i j k l DavidD. Alderton DavidD., Encyklopedia ptaków świata, Warszawa: Wydawnictwo Dragon, 2020, s. 31, ISBN 978-83-8172-650-4 (pol.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-24]. (ang.).
- ↑ a b c N. Bouglouan: Wedge-rumped Storm Petrel. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-07-24]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
