Nibykiełb amurski
Abbottina rivularis[1] | |||
(Basilewsky, 1855) | |||
Nibykiełb amurski w akwarium | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Nadgromada | kostnoszkieletowe | ||
Gromada | promieniopłetwe | ||
Podgromada | nowopłetwe | ||
Infragromada | doskonałokostne | ||
Nadrząd | otwartopęcherzowe | ||
Rząd | karpiokształtne | ||
Nadrodzina | Cyprinoidea | ||
Rodzina | karpiowate | ||
Podrodzina | Gobioninae | ||
Rodzaj | Abbottina | ||
Gatunek | nibykiełb amurski | ||
Synonimy | |||
| |||
|
Nibykiełb amurski[2], nibykiełb chiński[3] (Abbottina rivularis) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).
Zasięg występowania
Płytkie strefy o piaszczystym dnie rzek i jezior Azji. Dorzecze rzek Amu-daria, Amur, Bei Jiang, Jangcy, Mekong, Tarym oraz jeziora Biwa i Bosten Hu.
Charakterystyka
Kształt ciała wrzecionowaty, wydłużony. Po bokach pyska ma krótkie wąsy. Wzdłuż boków ciała widoczne są zaokrąglone ciemniejsze plamy. Na promieniach płetw widoczny jest naskórek w postaci wysypki[3]. Dorasta do 19 cm długości. Samce są większe od samic[2].
Rozmnażanie
W okresie tarła samce przybierają jaskrawszą barwę. Na głowie i płetwie piersiowej pojawiają się ostre rogowe brodawki. Samiec buduje na płyciznach w piasku talerzykowate zagłębienie, do którego samica składa ikrę. Samiec strzeże zapłodnionej ikry i broni jej przed zbliżającymi się zwierzętami[2].
Ochrona
Nibykiełb chiński w Azji Środkowej i w Chinach uznawany jest za szkodnika w hodowlach ryb, gdzie wypiera ich mniejsze gatunki[4].
Przypisy
Bibliografia
- Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik: Mały słownik zoologiczny. Ryby. Warszawa: 1980. ISBN 83-214-0134-1.
- G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Franciszek Staff (tłum.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
Linki zewnętrzne
- Opis gatunku w FishBase