Niello

Patena niellowana z Trzemeszna, czwarta ćwierć XII wieku

Niello – metoda zdobienia przedmiotów metalowych, stosowana w złotnictwie. Wzór wyryty w metalu wypełnia się pastą złożoną z siarczków srebra, miedzi i ołowiu, a następnie poddaje polerowaniu w celu uzyskania granatowego, czarnego lub szafirowo-czarnego rysunku, kontrastującego z tłem. Technika znana od starożytności, szczególnie popularna w średniowieczu.


Niello – rycina próbna lub dla zachowania wzoru, odbita na papierze ze srebrnej lub złotej plakietki, zdobionej techniką niello. Odbitki te dały początek powstaniu techniki druku wklęsłego[1].

Przypisy

  1. Krystyna Kunalska–Sulkiewicz: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2002, s. 279. ISBN 978-83-01-12365-9.

Bibliografia

  • Kozakiewicz Stefan red., Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  • A. Twardecki, Mały słownik sztuki starożytnej Grecji i Rzymu, Warszawa 1998.
Kontrola autorytatywna (technika sztuk wizualnych):
  • LCCN: sh85091828
  • GND: 4477226-9
  • BnF: 16511362p
  • BNCF: 27838
  • J9U: 987007531501305171
Encyklopedie internetowe:
  • Britannica: art/niello
  • Treccani: niello
  • Universalis: niellage-niellure
  • БРЭ: 4683742
  • NE.se: niello
  • SNL: niello
  • Catalana: 0196454, 0126306
  • DSDE: niello