Nikołaj Łosski

Nikołaj Onufrijewicz Łosski
ros. Николай Онуфриевич Лосский
Ilustracja
Państwo działania

Imperium Rosyjskie (1870—1917)
Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka (1917—1922)
Czechosłowacja (1922—1939)
Protektorat Czech i Moraw (1939—1942)
Słowacja (1942—1945)
Francja (1945—1946; 1961—1965)

Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1870
Krasław

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1965
Paryż

Alma Mater

Petersburski Uniwersytet Państwowy

profesor
Uczelnia

Instytut Teologii Prawosławnej św. Sergiusza z Radoneża w Paryżu(inne języki)

Okres zatrudn.

1945-1946

Nikołaj Onufrijewicz Łosski (ros. Николай Онуфриевич Лосский; ur. 24 listopada?/6 grudnia 1870 w Krasławie koło Dyneburga, ówczesna gubernia witebska, zm. 24 stycznia 1965 w Paryżu) – filozof rosyjski.

Życiorys

Jego ojcem był zrusyfikowany Polak Onufrij Łosski, natomiast matką była Polka Adelajda Przyłęcka. Onufrij Łosski był wyznania prawosławnego, a Adelajda Przyłęcka – katolickiego. Studiował filozofię u Windelbanda i Wundta. W roku 1891 wstąpił na Uniwersytet Petersburski, który ukończył w 1898 roku. Od 1900 pracował na tejże uczelni zdobywając w 1916 tytuł profesora[1]. Od 1922 roku na emigracji, został wydalony z Rosji Radzieckiej. Na zaproszenie Tomáša Masaryka zamieszkał w Czechosłowacji. Wykładał na uniwersytetach Pragi (1922-1942), Bratysławy (1942-1945) i Brna[1]. Po ostatniej wojnie światowej przenósł się do Francji, a w roku 1946 do USA, w 1951 otrzymał obywatelstwo amerykańskie.

W latach 1947-1950 profesor rosyjskiej Akademii Teologicznej w Nowym Jorku. W filozofii łączył elementy platonizmu, monadologii Leibniza, intuicjonizmu Bergsona i mistycyzmu Władimira Sołowjowa. Łosski rozwinął koncepcję filozoficzną zwaną przez siebie intuicjonizmem.

Jego nazwisko zostało przywołane w encyklice "Fides et ratio" Jana Pawła II (1998).

Jego syn Władimir Łosski był rosyjskim teologiem prawosławia i podobnie jak ojciec filozofem.

Główne prace

  • "Obosnowanije intuitiwizma" (1906)
  • "Intellectual Intuition and Ideal Being" (1934)
  • "Bóg a zło świata" (1941)
  • "Podstawy absolutnego dobra" (1949)
  • "Dostojewski i jego chrześcijański światopogląd"
Polskie przekłady

Przypisy

  1. a b Гайденко 2001 ↓, s. 457.

Bibliografia

  • Grzegorz Przebinda, Józef Smaga, Leksykon. Kto jest kim w Rosji po 1917 roku, wyd. ZNAK, Kraków 2000, ISBN 83-7006-868-5
  • Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
  • П. П. Гайденко: Интуитивизм и иерархический персонализм Н. О. Лосского. W: История русской философии. Редкол.: М.А. Маслин и др.. Москва: Республика, 2001, s. 456-470, seria: Учеб. для вузов. ISBN 5-250-01811-4.
  • ISNI: 0000000108798668
  • VIAF: 24696091
  • LCCN: n81128531
  • GND: 118729144
  • LIBRIS: c9prmkbw34hw3tz
  • BnF: 11333026v
  • SUDOC: 068666675
  • NLA: 35571250
  • NKC: jz6701276
  • RSL: 000081477
  • BNE: XX1107223
  • NTA: 070499926
  • BIBSYS: 90673242
  • CiNii: DA06276059
  • Open Library: OL52835A
  • PLWABN: 9810583841205606
  • NUKAT: n96215753
  • J9U: 987007271746905171
  • LNB: 000055146
  • NSK: 000091091
  • CONOR: 71411555
  • ΕΒΕ: 161638
  • LIH: LNB:V*132719;=BJ
  • WorldCat: viaf-338144782987897672121