Okręty podwodne projektu 629
Rodzaj okrętu | SSB | ||
---|---|---|---|
Kraj budowy | |||
Projekt | CKB-16 | ||
Stocznia | Zakład 402 | ||
Zbudowane | 23 | ||
Użytkownicy | |||
Służba w latach | 1958–1990 | ||
Uzbrojenie: | |||
D-1: 3 x R-11FM D-2: 3 x R-13 D-4: 3 x R-21 | |||
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
| ||
Wyrzutnie rakietowe | 3 × SLBM | ||
Załoga | 80 oficerów i marynarzy | ||
Wyporność: | |||
• na powierzchni | 2850 ton | ||
• w zanurzeniu | 3610 ton | ||
Zanurzenie testowe | 300 metrów | ||
Długość | 98,4 metra | ||
Szerokość | 8,2 metra | ||
Napęd: | |||
3 x silnik diesla (6000 KM) 3 x silnik elektryczny (5400 KM) 3 wały | |||
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
| ||
|
Okręty podwodne projektu 629 – (NATO: Golf I) typ radzieckich okrętów podwodnych SSB budowanych w latach 1958–1962.
W latach pięćdziesiątych Związek Radziecki był zaangażowany w intensywny program rozbudowy floty podwodnej, który zaowocował wielką liczbą okrętów podwodnych, jaka nie była spotykana w żadnym innym państwie świata. Dwadzieścia trzy jednostki typu Golf I zostały zbudowane w latach 1958–1962, wchodząc do służby po sześć-siedem rocznie. Jeden okręt został zbudowany w Chinach z dostarczonych przez ZSRR elementów. Wyrzutnie pocisków balistycznych umieszczono na tych jednostkach w kiosku Trzynaście jednostek typu Golf I zostało przebudowanych począwszy od roku 1965 do standardu określanego jako Golf II, wyposażonego w balistyczne pociski rakietowe SS-N-5. Pociski te zwane w kodzie NATO Serb, zasilane paliwem ciekłym były jednostopniowe i posiadały zasięg 1400 km.
Przypisy
Bibliografia
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Typy wielozadaniowe |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Typy rakietowe |
| ||||
Typy balistyczne |
| ||||
Pozostałe |
| ||||
Oznaczenia NATO |
|