Okręty podwodne typu Naïade
Kraj budowy | Francja | ||
---|---|---|---|
Stocznia | Cherbourg, Tulon, Rochefort | ||
Zbudowane | 20 | ||
Użytkownicy | Marine nationale | ||
Typ poprzedzający | Farfadet | ||
Typ następny | „X” | ||
Służba w latach | 1904-1914 | ||
Wyrzutnie torpedowe: • zewnętrzne |
| ||
Załoga | 12 oficerów i marynarzy | ||
Wyporność: | |||
• na powierzchni | 70,5 tony | ||
• w zanurzeniu | 73,5 tony | ||
Zanurzenie testowe | 30 m | ||
Długość | 23,7 m | ||
Szerokość | 2,2 m | ||
Zanurzenie | 2,6 m | ||
Napęd: | |||
1 silnik benzynowy o mocy 57 KM 1 silnik elektryczny o mocy 95 KM 1 śruba | |||
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
| ||
Zasięg: | |||
• na powierzchni | powierzchnia: 200 Mm przy 5,5 w. | ||
|
Okręty podwodne typu Naïade – francuskie okręty podwodne z początku XX wieku. W latach 1903–1905 w stoczniach w Arsenal de Cherbourg, Arsenal de Toulon(inne języki) i Arsenal de Rochefort zwodowano dwadzieścia okrętów tego typu. Jednostki weszły w skład Marine nationale w latach 1904–1905. Wszystkie wycofano ze służby przed wybuchem I wojny światowej.
Projekt i dane taktyczno–techniczne
Okręty podwodne typu Naïade zamówione zostały na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1900 roku[1]. Jednostki zostały zaprojektowane przez inż. Gastona Romazottiego[2]. Po raz pierwszy we francuskich okrętach podwodnych do napędu w położeniu nawodnym użyto silnika benzynowego, co jednak zaowocowało niewielkim zasięgiem[1][2].
Jednostki typu Naïade były małymi okrętami podwodnymi o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanych ze stali jednostek wynosiła 23,7 metra, szerokość 2,2 metra i zanurzenie 2,6 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 70,5 tony, a w zanurzeniu 73,5 tony[1][2]. Okręty napędzane były na powierzchni przez silnik benzynowy Panhard et Levassor o mocy 57 koni mechanicznych (KM)[1][2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny SEE o mocy 95 KM[1][2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 7,25 węzła na powierzchni i 6 węzłów w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 200 Mm przy prędkości 5,5 węzła w położeniu nawodnym oraz 30 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów[3].
Okręty wyposażone były w dwie zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych[1][2]. Załoga jednego okrętu składała się z 12 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Budowa
Spośród dwudziestu okrętów typu Naïade trzy zbudowane zostały w Arsenale w Cherbourgu, jedenaście w Arsenale(inne języki) w Tulonie i sześć w Arsenale w Rochefort[1][2]. Zwodowane zostały w latach 1903–1905[1][2], a do służby weszły w latach 1904–1905[3]. Okręty otrzymały numery burtowe Q15-Q34[1]. Koszt budowy pojedynczego okrętu wyniósł 365 000 franków[1].
Okręt | Stocznia | Wodowanie | Wejście do służby |
---|---|---|---|
„Naïade” (Q15) | Cherbourg | 20 lutego 1904 | 1904 |
„Protée” (Q16) | 8 października 1903 | ||
„Perle” (Q17) | Tulon | 1 listopada 1903 | |
„Esturgeon” (Q18) | 8 stycznia 1904 | ||
„Bonite” (Q19) | 6 lutego 1904 | ||
„Thon” (Q20) | 18 marca 1904 | ||
„Souffleur” (Q21) | 20 kwietnia 1903 | ||
„Dorade” (Q22) | 5 listopada 1903 | ||
„Lynx” (Q23) | Cherbourg | 24 listopada 1903 | |
„Ludion” (Q24) | Tulon | 18 marca 1904 | |
„Loutre” (Q25) | Rochefort | 25 sierpnia 1903 | |
„Castor” (Q26) | 5 listopada 1903 | ||
„Phoque” (Q27) | 16 marca 1904 | ||
„Otarie” (Q28) | 16 kwietnia 1904 | ||
„Méduse” (Q29) | 15 czerwca 1904 | ||
„Oursin” (Q30) | 26 września 1904 | 1905 | |
„Grondin” (Q31) | Tulon | 15 lipca 1904 | |
„Anguille” (Q32) | 8 sierpnia 1904 | ||
„Alose” (Q33) | 12 października 1904 | ||
„Truite” (Q34) | 14 kwietnia 1905 |
Przebieg służby
Okręty pełniły służbę na Morzu Śródziemnym i na wodach kanału La Manche[1][2]. Skreślono je z listy floty 21 maja 1914 roku, z wyjątkiem wycofanych wcześniej „Esturgeona” (7 czerwca 1912 roku) i „Grondina” (8 maja 1913 roku)[1][2].
Przypisy
Bibliografia
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: NAÏADE submarines (1904 - 1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
- p
- d
- e
|