Oreopithecus bambolii
Oreopithecus bambolii | |
Gervais, 1872 | |
Skamieniałość | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | ssaki |
Podgromada | żyworodne |
Infragromada | |
Rząd | naczelne |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | Oreopithecidae? |
Rodzaj | Oreopithecus |
Gatunek | Oreopithecus bambolii |
Oreopithecus bambolii, też Oreopitek[1] – wymarły ssak naczelny, którego skamieniałości odkryto we Włoszech (Sardynia i Toskania) oraz w Afryce Wschodniej.
Odkrycie
Pierwszego odkrycia dokonał Gervais w Toskanii w 1872[2]. W 1957 w Grossetto odkryto niemal kompletny szkielet oreopiteka[2]. Dotychczas znaleziono szczątki należące do ok. 50 osobników[potrzebny przypis].
Opis
Szczątki datowane są na ok. 9–7 mln lat. Był bardziej związany ze środowiskiem bagiennym niż z sawanną, czy lasem. Prawdopodobnie przyjmował postawę dwunożną, ale budowa palców i ramion świadczy o przystosowaniu do nadrzewnego trybu życia. Osiągał masę 30–35 kg. Twarz krótka, masywne żebra[2]. Ze względu na charakter uzębienia zaliczono go w poczet prawdopodobnych ogniw ewolucji człowieka[2].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
W języku angielskim:
- https://web.archive.org/web/20080216115955/http://www.sciencenews.org/pages/sn_arc97/10_18_97/fob1.htm
- http://www.pnas.org/cgi/content/full/94/21/11747
- Mikko's Phylogeny Archive. fmnh.helsinki.fi. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-11)].
- Catalana: 0128101
- EoL: 4526157
- GBIF: 8962493
- identyfikator taksonu Fossilworks: 364970