Płaton Zubow
Portret z 1796 r. pędzla Jana Lampiego | |
generał piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1767 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 19 kwietnia 1822 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1779 - 1801 |
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego |
Jednostki | Lejb-Gwardyjski Semenowski Pułk, Lejb-Gwardyjski Konny Pułk |
Późniejsza praca | dworzanin |
Odznaczenia | |
Płaton Aleksandrowicz Zubow (ros. Платон Александрович Зубов; ur. 26 listopada 1767 – zm. 19 kwietnia 1822 w Kurlandii) – kochanek i faworyt Katarzyny Wielkiej od 1789 roku, polityk rosyjski.
Życiorys
Służył jako oficer w konnej gwardii. Katarzyna II obdarowała go tytułem hrabiowskim. Był jej kochankiem, mimo znacznej różnicy wieku, co było szeroko komentowane (mogłaby być jego matką). Po śmierci księcia Potiomkina w roku 1792 uzyskał dowództwo artylerii, floty czarnomorskiej i generał-gubernatorstwo w Noworosyjsku. Nie miał żadnych kwalifikacji; był chciwy i niedouczony, a przy tym zazdrosny o innych polityków. Jednym ze zwalczanych przez niego ministrów był Aleksandr Bezborodko. Pod koniec życia Katarzyny otrzymał tytuł książęcy i nadania ziem w objętej II rozbiorem części Polski. Car Paweł I Romanow, po wstąpieniu na tron wydalił go za granicę i skonfiskował jego dobra, potem jednak przywrócił mu je i pozwolił na powrót do kraju.
Jego dwaj bracia Walerian Zubow i Nikołaj Zubow zrobili kariery dzięki jego protekcji.
W 1793 odznaczony Orderem Orła Białego[1].
Przypisy
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 271.
Bibliografia
- https://web.archive.org/web/20050114162932/http://rosja.osman.livenet.pl/postacie.html
- Dobra dla Zubowa
Zobacz multimedia związane z tematem: Płaton Zubow |
- PWN: 4002169
- БРЭ: 3822039