Paoluccio Anafesto
Storia dei dogi di Venezia (1867) | |||
doża Wenecji | |||
Okres | od 697 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | brak | ||
Następca | Marcello Tegalliano | ||
Dane biograficzne | |||
Data śmierci | 717 | ||
|
Paoluccio Anafesto (Paolo Lucio Anafesto, łac. Anafestus Paulucius lub Paulicius) (zm. 717) – pierwszy, na pół legendarny doża wenecki, wybrany w 697. Będąc arystokratą z Heraklei, głównego miasta w tym rejonie, został wybrany na przywódcę mieszkańców laguny, w skład której wchodziła Wenecja, aby koordynować działania obronne wobec ataków Longobardów i Słowian. Po raz pierwszy wymieniony przez weneckiego historyka Jana Diakona, który na przełomie X i XI wieku był nadwornym kronikarzem Pietro II Orseolo. Stąd trafił do weneckiej tradycji, a jego portret otwiera poczet weneckich władców w Pałacu Dożów. Obecnie podważa się istnienie Paoluccio Anafesto jako doży weneckiego, a postać tę utożsamia się raczej ze współczesnym mu egzarchą Rawenny Pauliciusem (Pawłem), który bronił posiadłości bizantyjskich (w tym laguny weneckiej) przed Longobardami. Pierwszym w pełni historycznym dożą Wenecji uznany jest dopiero trzeci z listy Jana Diakona władca wenecki, Orso Ipato[1].
Przypisy
- ↑ John Julius Norwich: Historia Wenecji. Jakub Bartoszewicz (tłum.). Warszawa: Grupa Wydawnicza Foksal, 2015, s. 24–25. ISBN 978-83-280-1589-0.
Linki zewnętrzne
- Doge di Venezia: Dogi. doge.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-01-16)]. (wł.).
- p
- d
- e
Wieki VII – X |
|
---|---|
Wieki XI – XV |
|
Wieki XVI – XVIII |
|
- Britannica: biography/Paolo-Lucio-Anafesto