Phalcoboenus
| Phalcoboenus[1] | |||
| d’Orbigny, 1834[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – karakara andyjska (P. megalopterus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | sokołowe | ||
| Rodzina | sokołowate | ||
| Podrodzina | sokoły | ||
| Plemię | Ibicterini | ||
| Rodzaj | Phalcoboenus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Phalcoboenus montanus d’Orbigny, 1834 (= Aquila megalopterus Meyen, 1834) | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Phalcoboenus – rodzaj ptaków z podrodziny sokołów (Falconinae) w rodzinie sokołowatych (Falconidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[7].
Morfologia
Długość ciała 37–65 cm; masa ciała 289–1187 g; rozpiętość skrzydeł 80–125 cm[7].
Systematyka
Etymologia
- Phalcoboenus: nowogr. φαλκων phalkōn, φαλκωνος phalkōnos „sokół”; gr. βαινω bainō „iść, spacerować”[8].
- Senex: łac. senex, senis „starsza osoba” (tj. krzykliwy, siwowłosy)[8]. Gatunek typowy: Falco australis J.F. Gmelin, 1788.
- Aetotriorchis: gr. αετος aetos „orzeł”; τριορχης triorkhēs „myszołów”, od τρεις treis, τρια tria „trzy”; ορχις orkhis „jądro”[8]. Gatunek typowy: Falco novaeseelandiae J.F. Gmelin 1788 (= Falco australis J.F. Gmelin, 1788).
- Helotriorchis: gr. r. ἡλος hēlos „brodawka”; τριορχης triorkhēs „myszołów”, od τρεις treis, τρια tria „trzy”; ορχις orkhis „jadro”[8]. Gatunek typowy: Falco australis J.F. Gmelin, 1788.
- Oronertus: gr. ορος oros, ορεος oreos „góra” (tj. Andy chilijskie); νερτος nertos „ptak drapieżny, być może sęp”[8]. Nazwa zastępcza dla Phalcoboenus d’Orbigny, 1834 ze względu na puryzm.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:
- Phalcoboenus chimango (Vieillot, 1816) – karakara brązowa
- Phalcoboenus australis (J.F. Gmelin, 1788) – karakara falklandzka
- Phalcoboenus carunculatus Des Murs, 1853 – karakara kreskowana
- Phalcoboenus megalopterus (Meyen, 1834) – karakara andyjska
- Phalcoboenus albogularis (Gould, 1837) – karakara patagońska
Przypisy
- ↑ Phalcoboenus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ A. d’Orbigny: Voyage dans l’Amérique méridionale. Cz. 9. Paris: Chez Pitois-Levrault et ce., libraires-éditeurs, rue de la Harpe, 1847, s. ryc. 2. (fr.).
- ↑ J. Gould: Family—Falconidæ. W: Ch. Darwin: The zoology of the voyage of H.M.S. Beagle, under the command of captain Fitzroy, r.n., during the years 1832 to 1836. Cz. 3: Birds. London: Smith, Elder & Co., s. 13. (ang.).
- ↑ J.J. Kaup: Classification der Säugethiere und Vögel. Darmstadt: C.W. Leske, 1844, s. 124. (niem.).
- ↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. xcviii. (niem.).
- ↑ F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1882–1890, s. 272. (niem.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Falcons and Caracaras (Falconidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.falcon1.01. [dostęp 2020-10-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Polyborini Bonaparte, 1838 (wersja: 2019-04-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-16].
- J9U: 987007531915705171
